Best wishes!

Simon’s Town, South Africa – Happy Xmas & NY !

Als dieven in de nacht zijn we stilletjes de jachthaven van False Bay binnen gevaren. De laatste mijlen werden we omringd door een groep dolfijnen die onze boot gebruikten om te vissen. Ze joegen een school vissen richting onze boot en dan kwam de groep dolfijnen zich te goed doen aan een opeengepakte groep vissen tegen onze flank. Eerder zagen we overal zeehonden op de meest relaxte en kluchtige manier rondzwemmen en plots schrikken als ze onze boot zien.

We hebben ons in het donker aangelegd in de jachthaven, op een plaatsje dat we al maanden voordien gereserveerd hadden, en wat later helpen we onze buddies van Go Beyond naast ons aanleggen. Het is een intens goed gevoel te weten dat we die Indische Oceaan achter ons hebben en dat we de Zuidafrikaanse oostkust getrotseerd hebben zonder ongelukken. Het zwaarste van onze zeil reis ligt achter de rug. Yessss.

Om vijf uur in de ochtend zijn we ons bed ingedoken, maar de slaap was moeilijk te vatten. Zo zenuwachtig voor het weerzien met onze familie.

Vandaag hebben we Haike’s zus Ilse, met haar man Jeroen en de twee schatten van kinderen Julie en Charlotte teruggezien. Ze wonen al 13 jaar in Zuid Afrika en het was lang geleden dat we ze in levende lijve gezien hadden. Het doet iets met een mens, om na drie jaar familie te omhelzen. Tranen hebben we verbeten.

De volgende dagen komt de rest van de familie overgevlogen uit België: alle ouders en mijn broer met zijn gezin. Wat volgt zal een intens weerzien zijn en genieten van de eindejaarsfeesten in een warm klimaat. En we verwachten ook nog wat goeie vrienden. We gaan dus een paar weken van wat stilte op de blog genieten ;-)

Voor jullie allemaal een mooi en intens eindejaar gewenst, samen met mensen die jullie dierbaar zijn. Geniet van elkaar!

Een mooie kerst en een gelukkig nieuwjaar gewenst!

Veel liefs van,

Flor, Ward, Sepke, Haïke en Willem

A Small Nest

Cape Agulhas

Rounding Cape Agulhas, South Africa

Hey Ho, Hey Ho, al die willen te kaap’ren varen, moeten mannen met baarden zijn ….

Vandaag een paar mijlpalen gevaren op onze reis. We hebben Cape Agulhas gerond, het meest zuidelijke punt van Afrika. We zijn ook op de meest zuidelijke breedtelijn geweest van onze trip: 35° zuid.

En nu hebben we ook de Indische Oceaan verlaten en vaart A Small Nest opnieuw door het water van de Atlantische Oceaan.  Laatste keer dat we dat deden was in Panama, bijna twee jaar geleden.

We hebben nu alle drie de oceanen volledig over gestoken.

Straks varen we langs Kaap de Goede Hoop naar Simonstad, waar we de boot even rust gunnen en we een grote familiereünie hebben. Wat zal dat heerlijk zijn, na zo’n lange tijd.

Hier gaan we er eentje op drinken.

Knysna, de ontmoetingen

Homeboy

Homeboy woont in een sloppenwijk omdat hij drie maanden geleden een drama meegemaakt heeft. Zijn dochtertje had, in hun pas gebouwd stenen huisje, de gas laten aanstaan. De boel is ontploft en hij is zijn dochtertje verloren. Zijn vrouw en hun zoontje waren op dat moment niet thuis. Hij vertelt het zo oppervlakkig mogelijk, om niet te moeten huilen. Homeboy heeft werk als poetsman in het havencomplex van Knysna, maar hij klust bij om zijn leven terug op de sporen te krijgen. We zetten hem drie dagen mee aan het werk op onze boot. We geven A Small Nest een ‘groot onderhoud’: alle metaal wordt opgepoetst en de hele boot wordt gewaxt. Na drie dagen ziet ze er weer als nieuw uit en is Homeboy geweldig gelukkig. Hij was zo dankbaar voor al hetgeen we hem meegegeven hebben voor zijn vrouw en zoontje dat hij zei dat we zijn laatste werkdag niet moesten betalen. We hebben hem het dubbele betaald van zijn dagprijs. Crème van een gast.

Born in Africa

Eén van de Belgen die met ons een praatje komen maken zijn Remi en Lieve. Hij is gepensioneerd en ze wonen 6 maanden per jaar in Plettenberg, iets verderop. Om hier ook iets om handen te hebben, hebben zij zich in het vrijwilligerswerk gestort in een project dat de dochter van vrienden hier opgestart is. ‘Born in Africa’ is een fosterproject dat kansarme kinderen uit sloppenwijken sociaal en educatief begeleidt en ze een kans geeft degelijk onderwijs te genieten en professioneel succesvol te kunnen worden. We krijgen een uitgebreide rondleiding en introductie en we zijn erg onder de indruk van de verwezenlijkingen die bezieler en spilfiguur Isabelle De Smul heeft gemaakt en van het professionalisme waarmee de onderneming Born in Africa is opgebouwd.  Het is een fantastisch project, zeker als je beseft dat voor een bijdrage van 250 euro per jaar, je een kind dat volledige jaar zijn studies en begeleiding kan bekostigen. Het geld gaat bovendien rechtstreeks naar je petekind, dus je weet dat het goed besteed is. Check it out: www.borninafrica.org .  Wij zijn fan.

Knysna, 30 november – 15 december 2011

“En ik moet nog bloggen ook, en ik moet nog bloggen ook, en ik moet nog bloggen ook”, loop ik hier de laatste dagen als een neuroot te herhalen terwijl we van de ene activiteit, klus, ontmoeting, afspraak, uitnodiging, … in de andere vallen. Morgenvroeg vertrekken we hier, als we door de befaamde ‘Heads’ geraken en laten een formidabel plaatsje achter. Gelukkig heeft ons hier niemand werk aangeboden, of we waren wellicht voor goed gebleven.

Het jachthaventje van Knysna is als een kruising tussen een authentiek Italiaans haventje en Disneyland. We liggen langs de kade, pal in te midden van restaurantjes, winkeltjes, ijskraampjes en mimespelers. Voor de honderden toeristen die hier elke dag langs de kade wandelen zijn ook wij een attractie. Nog nooit hebben we zo vaak ons verhaal gedaan. Het leukste van al waren de vele Belgische toeristen die een praatje kwamen maken, en ons stuk voor stuk fier het nieuws kwamen brengen dat we een regering hebben.

We moeten ons dus niet meer aan onze belofte houden dat we niet zouden terugkeren vooraleer er een regering zou zijn.

En het goeie nieuws is dat we 40 uur varen voor de boeg hebben. We ronden Cape Agulhas, de meest zuidelijke kaap van Zuid Afrika. En dan zullen we tijd hebben om al onze indrukken die we in Knysna gehad hebben, kunnen verwerken, beschrijven en posten op de blog.

Hasta La Vista!

Het Nest

Knysna, South Africa

Als je alle verhalen hoort en de gidsen leest over de ingang van Knysna, dan is het een wonder dat hier toch nog jachten proberen binnen te varen.

Het optimaal moment om binnen te varen is één uur voor hoog water. Wij zijn twee uur na hoog water toegekomen, lichtjes ontgoocheld omdat we de laatste uren tegen de stroming van 2 knopen in moesten boksen. We dachten dat binnenvaren onverantwoord zou geworden zijn.

Het was echter een makkie. Olivier van Jangada kwam ons tegemoet gevaren met zijn dinghy om ons de juiste weg te wijzen door de pas, en Go Beyond, die net achter ons voer, kreeg instructies via de radio van de lokale reddingsdienst.

Wat daarna volgde was paradijselijk. Indrukwekkende ingang tussen ‘The Heads’, daarna afdraaiend langs ‘the Featherbed’, zo genoemd omdat het daar altijd rustig is en de hangmatten of beddenbakken in oude boten plots een verenbed leken. Verder het kanaal volgend tot de jachtclub en erna het jachthaventje over een spiegelgladde lagune.

Het haventje ligt vol, maar we kregen een mooi plaatsje langs de kade. Sinds we aangelegd zijn, zijn de kinderen de hele namiddag op schok met de kinderen van Jangada (in de voormiddag is het ‘school’). Leuk om ze zich zo te zien amuseren met vriendjes.

Wat een verschil met dat horrorhaventje van Port Elisabeth. Het filmpje over dat horrorhaventje heb ik eindelijk kunnen uploaden…

                     Het horrorhaventje van Port Elisabeth