In juli 2009 vertrokken wij met ons yacht A Small Nest vanuit de Belgische haven Nieuwpoort met het naïeve idee om de wereld rond te zeilen met onze drie kinderen. Wellicht was dat nog het gevaarlijkste: zeggen dat je de wereld gaat rondzeilen. Als we in Duinkerke op een zandbank waren gevaren, dan hadden we ons onsterfelijk belachelijk gemaakt...
Drie jaar later kwamen we na een onwaarschijnlijk mooi avontuur terug aan in dezelfde haven, na helemaal op eigen houtje en eigen kiel een volledige wereldomzeiling gemaakt te hebben. Een stuk minder naiëf dan bij het vertrek, met een gigantische bagage aan verhalen en avonturen waar we de rest van ons leven uit kunnen putten.
Het mooiste van alles was dit samen met onze kinderen te kunnen doen. Sepke was 12 toen we vertrokken, Ward 10 en Flor 7. Drie jaar lang kregen ze 'thuisonderwijs' van Haïke en hebben ze de wereld kunnen ontdekken met eigen ogen. Alle drie zitten ze nu terug netjes in hun jaar op school en blikken ze met veel enthousiasme terug op ons avontuur. Als je ze nu vraagt: doen we het nog eens?, dan willen ze alle drie opnieuw vertrekken.
Wat zeker is: het reizen met een boot, als je van zeilen houdt, is één van de mooiste manieren om een wereldreis te maken. Snel gaat het niet, en af en toe word je dooreen geschud, maar op de mooiste plaatsen ter wereld aankomen met je eigen huis, 't is wonderbaarlijk.
Het laatste jaar van onze reis hebben we wel véél gezeild, omdat de klassieke en kortste passage door de Golf van Aden versperd werd door de Somalische piraten, en we zodoende rond Kaap De Goede Hoop en Zuid Afrika moesten varen en zo een slordige 7000 mijl meer mochten afleggen. Op 't einde dacht ik dat ik voor de rest van m'n leven nu wel genoeg gezeild had, maar al bijna twee jaar later zou ik er alles voor geven om het allemaal opnieuw te doen. Opnieuw rond die kaap der stormen, opnieuw door die rottige Indische Oceaan, opnieuw in een nietig schulpje op die gigantische oceanen, opnieuw dagen en dagen sukkelen om je gasflessen te vullen, opnieuw ... En zeker opnieuw ook gaan ankeren in Bora Bora, zwemmen tussen de haaien in Utchutupupipi, opnieuw allerhande competities houden met de Elena, racen met Go Beyond en aperitieven op Sea Level, opnieuw liters zonnecrème smeren, opnieuw met het bijbootje naar een hagelwit strand scheuren om een paar kokosnoten te gaan halen voor het avondeten, opnieuw in contact komen met de meest exotische culturen, opnieuw improviseren...
Enfin, en wat we nog het meest geleerd hebben, is creatief zijn in alle omstandigheden. Nooit bij de pakken blijven zitten en ervoor zorgen dat het goed komt.
"The pessimist complains about the wind;
The optimist expects it to change;
The realist adjust the sails."
William A. Ward
We hebben geen boek uitgebracht over ons avontuur. Daar kwam ik achter toen we een jaar na onze wereldreis opnieuw aan boord gingen van Sea Level, de supersnelle catamaran van onze vrienden Jim en Kent, die toen in Zuid Afrika lagen. Het was de bedoeling om op hun boot aan het boek te beginnen en terug te blikken. Het was heerlijk om Jim en Kent opnieuw te zien, maar het ontdekken dat er gewoon verder gezeild werd zonder dat wij erbij waren, voelde erg vreemd aan. Het cruisersleven ging gewoon verder zonder ons! Net als toen wij er het jaar ervoor lagen met 30 andere bevriende wereldzeilers, lagen er nu weer een dertigtal, maar allemaal andere... Allemaal met dezelfde avonturen en bezig met waar wij het jaar voordien bezig waren: weer, wind, golven, routes en uitwisselen waar je wat het goedkoopst kon inkopen. Er zijn boeken genoeg over geschreven die geen hond koopt, dacht ik plots, tenzij een paar die ervan dromen om het te doen. Die moeten het vooral doen. Zonder ons boek. En alles staat hier netjes op onze site. Enjoy.
