25-09-2009 – Dag 63 - Sines

Wat een voormiddagje. 30 graden, geen lap wind, de motor spint rustig op 2000 toeren, Don, de automatische piloot, stuurt ons met de precisie van een Zwitsers klokje naar onze bestemming Sines, en ik zit hier op het voordek met niks aan behalve een laptop.  Gewoon rustig wachten tot we er zijn, vanavond.

Doe dat ook eens thuis, ‘t is een aanrader: op de E40 de cruise control induwen en op de motorkap gaan zitten in je flikker. Heerlijk.

Totdat om 14u de wind opsteekt, de knalrode spi de lucht in gaat en ons nog sneller naar onze ankerplaats trekt.

De natuur was weer in topform en besloot ons te verwennen met het zicht op een koppel haaitjes, een wuivende maanvis, vogels die als kamikazes het water in doken en een kleine familie dolfijnen.  De school sardienen die de vogels en de dolfijnen aan het uitdunnen waren, hebben we net niet meer kunnen zien…

Die maanvissen zijn iets mafs.  Je ziet ze terwijl ze op hun zijde liggen te drijven aan de oppervlakte en ze met één vin liggen te wuiven.  Ze liggen dan ofwel te zonnen (vandaar de Engelse naam ‘Sunfish’) ofwel meeuwen te lokken om de parasieten van hun lijf te laten opeten.  Ze lijken wreed geaccidenteerd, hun lichaam is een platte schijf, ze hebben geen staart,  en kunnen meer dan 3 meter lang worden.  Toen we het Oceanarium in Lissabon bezochten hebben we zo’n kanjer gezien.

Om 19u30 werd het anker gedropt in de baai van Sines, het geboortedorp van Vasco da Gama, met zicht op het fort, de palmbomen en het hagelwitte strand.  We zullen er morgen een foto van trekken.