Vandaag zijn we dan maar naar Brighton City getrokken. Triestige en terzelfdertijd vreugdevolle dag daar. Vandaag is de oudste man ter wereld (113) er begraven. Iedereen met maar een beetje status was er aanwezig. En op hetzelfde moment zijn er in de Brighton University honderden studenten afgestudeerd. Het verleden en de toekomst gingen in Brighton hand in hand en maakten het onwaarschijnlijk interessant om tussen te wandelen. In schril contrast met de oude pier van Brighton. Een kermisattractie boven de zee dat werd bevolkt door vette uitgerekte vellen vol tattoos.
Het oudste elektrisch treintje ter wereld dat tussen Brighton en Brighton Marina tjoekt reed niet omwille van de harde wind. Te voet terug dan maar. Ward en Sepke vlogen met de wind in de rug vooruit op hun Heelies (schoenen met een wieltje onder). Sepke heeft op een paar honderd meter van de boot een serieuze val gemaakt. Op haar rechter pols terecht gekomen, en we dachten direct bij haar geschruwel: dat is gebroken. Miserie. Het laatste stuk tot aan de boot werd ze lijkbleek en viel ze flauw.
Toch fijn een dokter mee aan boord te hebben. We wachten af om platen te laten trekken en ondertussen is alles onder controle: cold pack, pijnstillers, zalf, verband. Sepke is zelfs in haar nopjes met alle aandacht die ze van haar ouders en haar broers mocht krijgen.
Morgen varen we dus even door. Het weer zou een stuk beter moeten zijn. Het mag ook wat stabieler gaan worden want dit is het soort weer dat op de zenuwen werkt van zeilers die binnenkort Biskaje oversteken, en die toch een beetje betrouwbaarheid in de voorspellingen kunnen appreciëren.
Gisteren was het bootklusdag. Haike, Sepke en Flor hebben de boot een grondige kuisbeurt gegeven. Ward en Willem hebben bevestigingspunten op het dek aangebracht om onze bijboot vast te leggen. In de voormiddag hebben de kinderen les gekregen. Roeiles. Ze kunnen nu alledrie wellicht beter roeien dan de gemiddelde mens. Mooi zo.
We beginnen met het lesgeven aan de kinderen vanaf 1 september. Maar het is fantastisch te merken dat de kinderen uit zichzelf bezig zijn met zichzelf te verrijken. Het favoriete Nintendospel van op dit moment is “English Training”. Ze willen het Engels zo snel mogelijk onder de knie hebben om met iedereen te kunnen praten. Sepke heeft er al een cursus van 5 bladzijden van gemaakt. En als Ward zich verveelt, doet hij al eens een werkboek open van zijn komend schooljaar. Zomaar, uit goesting.
Flor wilt vooral sturen. Aan de andere dingen zal nog wat werk zijn…
Hey Willem en crew... we komen meermaals op een dag eens piepen of er nog geen nieuwe post op jullie blog staat. En dan doet het zoveel deugd om vlak voor we de nacht in gaan nog wat nieuws te lezen.
BeantwoordenVerwijderenIntussen zijn Michèle en ik volop bezig om de komst van Haïkes metekind voor te bereiden... en elk gesprek dat we met elkaar en met onze vrienden voeren gaat ergens wel over jullie reis, over dromen en de capaciteit om gelukkig te kunnen zijn met wat er is.
Veel liefs aan Haïke, een hele dikke knuffel voor Flor een extra dikke voor Sepke, we duimen dat haar pols snel herstelt, en ook voor Ward een dikke knuffel omdat hij zo goed voor z'n zus zorgt.
PS. Ik ben de film van de afvaart aan het monteren... binnenkort online.
nou, ken je de geschiedenis van Nederland wel? altijd een zeevarende natie geweest met zoveel overzeese kolonies! De Zilveren vloot, de OIC, klinkende namen als Piet Hein, Tromp & De Ruyter? Waaraan danken zij de scheiding tussen Noord en Zuid, beste Willem, ttv aan uw naamgenoot en zijn zoon Maurits? Te land, ter zee en te water, echte waterratten zijn het, zoals jullie trouwens...
BeantwoordenVerwijderenI like that ! Dad.
De lezers van julliereisverhaal breidt sterk uit. Alle vriendinnen volgen jullie vaart. Jullie zijn steeds aanwezig in de gesprekken.Tof en blij dat zoveel mensen interesse hebben in wat jullie beleven. Ik hoop dat Sepkes arm vlug in orde zal zijn. Hou het gezellig binnen als het buiten guur weer is.
BeantwoordenVerwijderenGisteren avond stond er een speciale maan aan de hemel. Ik heb er lang naar gekeken en dacht dat jullie diezelfde maan ook op de boot kunnen zien. Warme aai van Mama
@ Anton: ik hoop dat je hier nog eens bij de reacties komt lezen, want ik heb een tip voor je om niet altijd deze blog te moeten openen om te zien of er nieuws is. www.bloglines.com. Als je op die site een account aanmaakt, kan je deze blog invoeren. Onderaan op je pc verschijnt dan een icoontje en telkens Willem een bericht heeft geplaatst op zijn blog, verschijnt er een rood sterretje bij dat icoontje. Heel gemakkelijk. Als mijn uitleg niet duidelijk is, mail me gerust: adhaene@telenet.be. Ik ben een vriendin-collega van Haike.
BeantwoordenVerwijderenEn, aanvullend aan GuST zijn uitleg :
BeantwoordenVerwijderenWillem's lijfspreuk was : "Je maintiendrai" or "I will stand" !
'n ideetje voor de wapen- of waterspreuk van 't small nest !
goedevaart
Fred V.W.