maandag 17 oktober 2011

'Duitser opgegeten door kannibalen'

Even hier iets over zeggen:

Stefan Ramin (40) en Heike Dorsch (37), een Duits zeilkoppel dat al sinds 2008 op reis was, gingen naar een eiland in Frans-Polynesië. Maar hun avontuur eindigde in een ware nachtmerrie. Ramin werd vermoedelijk door kannibalen in stukjes gehakt en opgegeten, want er zijn resten van zijn lichaam teruggevonden.

Ramin was samen met een gids op geitenjacht, maar alleen de gids kwam terug. Hij zei dat Ramin een ongeluk had. De vrouw ging onmiddellijk mee naar de plaats waar Ramin was, maar de gids bond haar vast aan een boom en randde haar ook nog eens aan.

Uiteindelijk kon de vrouw ontsnappen. Ze sloeg meteen alarm bij de politie, die op zoek ging naar Ramin. Daar werd een lugubere ontdekking gedaan. Er lagen botten, tanden, kledingstukken,...

Volgens bepaalde bronnen is Ramin in stukjes gehakt en werd hij daarna geroosterd en opgegeten door kannibalen. Een DNA-onderzoek moet uitsluitsel geven of het om Ramin gaat. De politie is nog steeds op zoek naar de gids.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20111017_108

We hebben hetzelfde eiland bezocht, Nuku Hiva. Het is wellicht één van onze topbestemmingen, maar het verbaast ons dat het daar nog zou gebeurd zijn. In Fans Polynesië hebben nooit gevoeld dat het nog bestond. Ergens anders veel meer.

Toen we in Erromango (Vanuatu) waren, kwamen we terecht op een dorpsfeest. We werden er verwelkomd als eregenodigden omdat Mads, onze buddy van Go Beyond, er een auto kon herstellen.

Tijdens het dorpsfeest zat ik naast een sympathiek oud ventje en we geraakten ‘aan de klap’. Hij was een oud dorpshoofd en wellicht 70 jaar of ouder, en ik vroeg hem of hij nog de kannibalistische periode gekend had. ‘Oh, yes, William, oh yes’, zei hij met fonkeloogjes, een grijns en wat Pavloviaans kwijl uit zijn mond.  Dan zei hij: “Do you know how we used to call the white people?”. Hij keek me ondertussen aan van kop tot teen en zei: “Long pigs. Very tasty!”. We hebben er toen smakelijk mee kunnen lachen, maar misschien was het niet zo slecht dat we ‘s anderendaags door gevaren zijn…

En dat allemaal terwijl ik een blog moet schrijven over Mauritius. Ja zeg.

5 opmerkingen:

  1. Potverdorie toch... Eerst laat je ons 2 weken !! wachten op een beetje nieuws en nu je nieuws kan geven probeer je ons al 2 dagen na mekaar te overtuigen dat je goede redenen had... dat artikel van DS dateert pas van gisteren so excuse is not accepted!!
    Schrijf nu toch gewoon die blog over Maritius :-)
    Grtjs,
    Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Getver.. Watertandend bekeek hij jou?! Misschien zegt dat iets over beiden, maar smakelijk is het niet. Alhoewel? Verschrikkelijk verhaal zeg. Goede reis, behouden vaart!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maar is dat al bevestigd dat het zijn beenderen zijn? Ik vind het een raar verhaal...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zeg Willem, zit ik hier op Curacao te denken:" Waar gaan we vanavond weer eten?" en begin jij over de Kuyper in Vilvoorde, waar ook wij jaren regelmatig gingen eten. Toeme toch, en nergens in Willemstad ne lekkere paardesteak te krijgen.
    Veel plezier nog ... groetjes, Roeland, Petra en kids

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Pas terug uit Polinesie, het viel op dat die mannen allemaal zo vet zijn, nu weten we waarom,
    T'zijn stiekeme snoepers!

    BeantwoordenVerwijderen