De oversteek naar Zuid Afrika - dag 7

De nacht brengt rust, in de wind en in de golven. Motor aan. Het leuke ervan is dat je gedurende de nacht niet spaarzaam met energie moet zijn en degene op wacht
filmpjes kan kijken op de laptop terwijl binnen de sfeerlichtjes branden en buiten de radar continu blijft draaien en een alarm geeft als er een schip in de buurt
komt.
's Ochtends vroeg zien we een wit zeil aan de horizon. We gokken op Blauwe Pinquin (Ben en Annemiek uit Nederland waarvan geregeld een artikel in het maandblad Zeilen
staat) en het klopt. Een uurtje motoren en we varen naast hen. Vervolgens vliegt er een zak met Wahoo van onze boot naar hen en een zak met chocolade en tijdschriften
naar ons.
Het heeft iets absurds, eerst al elkaar te ontmoeten op die onmetelijke oceaan, en vervolgens nog eens naast elkaar te liggen en met elkaar te zitten kletsen. Wat
later komt Go Beyond er ook bij en hebben we met z'n allen de avontuurlijkste poolparty ooit gehouden. Ongezien: drie boten die naast elkaar op een spiegelvlakke
Indische Oceaan liggen te drijven en waarvan iedereen in het water springt om te zwemmen. Het was schitterend en uniek. Ook nog een stuk van onze megawahoo aan Go
Beyond kunnen geven en de kinderen kregen hun prijzen van de bingowedstrijd van Rhune.
Het was lastig om de motor terug te starten en verder te varen richting Zuid Afrika. We zouden het liefst van al daar de rest van de namiddag met de twee andere boten
gelegen hebben. Soit. We moeten vooruit.
In de late namiddag hebben de weerberichten binnen gehaald en was het hoog tijd om de strategie te overleggen. Het weer voor de oostkust van Zuid Afrika is geweldig
wispelturig en je wilt er niet op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn. Richard Bay lijkt plots zo gunstig niet meer om als bestemming te kiezen. We
bekijken de andere mogelijkheden en wellicht zullen we ervoor kiezen om meteen een heel stuk verder naar East London te varen. Dat is drie dagen langer varen, maar
het weer is beter als we die route volgen.
De grap van het veranderen van die route is dat we vanavond opnieuw halfweg waren. Er zit nog een Westmalle Tripel in de koelkast om dat te vieren. Ze verkochten
ook Westmalle Tripel in de supermarkt in La Réunion. Wat een eiland, toch.
Verder nog opmerkelijk nieuws. Mads van Go Beyond had een gesprek met de derde officier van een Noors cargoschip dat ons gepasseerd kwam. Het was onderweg naar
Brazilië en was vijf dagen geleden belaagd geworden door Somalische piraten en ze zijn kunnen ontkomen. NABIJ DIEGO GARCIA, CHAGOS ARCHIPELAGO !!!! Dat is pal in
het midden van de Indische Oceaan, meer dan 1600 mijl (bijna 300 km) van Somalië! Ze zitten al tot daar! We waren aanvankelijk van plan geweest om na Cocos Keeling
naar Chagos te varen en daarna naar Mauritius, maar een gebrek aan voldoende voedsel aan boord deed ons anders beslissen. Nog een geluk dat we er niet geraakt zijn.
Onwaarschijnlijk dat die piraten al tot daar vrij spel hebben. Wetende dat er bovendien een Amerikaanse marinebasis op Diego Garcia gevestigd is.
Vanavond hebben we tijdens het avondmaal een prachtige zonsondergang gezien in het westen, kort erna gevolgd door een prachtige opkomst van de volle maan in het
oosten. Er staat een zacht windje en we zeilen heel rustig en traagjes de nacht in.
11/11/2011 17:32 utc POS 028 05.377 S 042 28.945 E COG 243 Deg SOG 4.90 Kts