Met lood in de schoenen vertrekken we net na de middag uit de zalige ankerbaai van Cocos Keeling. Het is moeilijk het spiegelgladde water in te wisselen voor twee
weken ruwe Indische Oceaan. We hebben de voormiddag nog de tijd genomen om het vers gebrouwen bier (een Mexican Cerveca) te bottelen, de boot helemaal klaar te maken
en nog een uitgebreid spaghettimaal te verorberen.
We varen samen met Go Beyond de pas uit, richten de boeg op 255 graden en nu is het wachten tot we er zijn, over 2000 mijl. De wind waait tussen 15 en 20 knopen uit
het zuidoosten, er staat een stevige deining van 4,5 meter en de golven, die door de wind veroorzaakt worden, zijn kort en venijnig. Het is dus een gekluts van
jewelste. Haïke en Flor worden goed zeeziek. Wat later reageert Haïke ook nog eens slecht op een zeeziektepil, zodat ze helemaal misselijk in haar bed moet kruipen.
Sepke, Ward en ik doen intussen een aanval op de snoepvoorraad. Mads roept ons op om te zeggen dat zijn vislijn gesnapt is door een grote vis, die er vandoor is met
zijn aas. Terwijl hij ons oproept, wordt er ook hard aan onze vislijn getrokken. Wellicht hetzelfde monster. Het trekt een paar keer zo hard aan de lijn dat ik bijna
overboord vlieg. En dan ontsnapt het beest plots. De haak aan ons aas is helemaal omgebogen, maar we hebben ons aas nog.
Nog nooit hebben we zo weinig voedsel aan boord gehad voor zo'n lange oversteek. We hebben erop gerekend dat we af en toe een vis vangen. Het aanbod en de prijzen in
de supermarkt van Cocos waren van die aard dat het onmogelijk was om voldoende voorraad aan te leggen. Het gebrek aan voedsel heeft mee doen bepalen dat we niet naar
de Chagos Archipel zullen varen, maar rechtstreeks naar Rodrigues (of Mauritius). Als we naar Chagos zouden varen, waar niks te krijgen is, zouden we op zijn minst
twee tot drie weken langer onderweg zijn met dezelfde voedselvoorraad en dat is niet haalbaar want het zal nu al krap zijn.
Voor de rest niet veel te melden.
Donderdag 8 september 2011 - Dag 1
De nacht verloopt rustig. Nu en dan viel de wind weg waardoor de zeilen hevig aan het klapperen gingen. Al bij al houden we er een rustig tempo op na. Haïke
en Flor hebben hun zeebenen gevonden en zijn verlost van hun zeeziekte. 's Middags eten we nog eens spaghetti, en 's avonds het verse brood en de 'Suissen' van Sepke.
We krijgen het bezoek van een grote groep enthousiaste dolfijnen. Enkel bij zonsondergang gevist, niks gevangen. Morgen gaan we opnieuw de hele dag vissen want de
spaghettisaus is bijna op.
Vandaag ook goed boek in 1 ruk uitgelezen: 'Voor ik ga slapen' van SJ Watson. Haïke had dat gisteren uitgelezen, met nog een ander boek.
Het weer is wat onstabiel. Veel windshifts en af en toe een squall. Voor morgen is er mogelijk bliksem en onweer voorspeld. De nachtmerrie van elke zeiler. Hopelijk
kunnen we er ver genoeg van weg blijven.
Beste Small Nest Fans, onze helden zijn een poosje onderweg en kunnen wel een hoop aanmoedigende berichtjes gebruiken om de oncomfortabele golven te bedaren. Ik ben van dienst om ze om de twee dagen door te mailen, dus tik weg!
BeantwoordenVerwijderenBij deze dan Anton. Wij leven 100% mee met de Nest en zijn zelf na een mooie zeilvakantie in de USA weer helemaal terug in de dagelijkse stress van de westerse wereld. We blijven onszelf er steeds maar aan herinneren dat we ooit ook met jullie rustig over de Atlantic en door de Carieb zwierven. Als je het kunt regelen om een half jaar weg te zijn, dan is het toch zeker ook mogelijk om het dagelijks leven hier zo in te richten dat je tijd hebt voor een goed boek. Dat valt tegen... We hollen van hier naar daar. Alles wel leuk of uitdagend, of boeiend, of gezellig. Maar zelden rustig. Wat een luxe daar bij jullie aan boord tijdens zo'n lange nachtwacht : uren lang niks, behalve donkere luchten, wind en water (en de snoepjesdoos). Neem er nog maar een paar, we denken aan jullie. Geniet van de oceaan, pas als je er lang van weg bent realiseer je je weer hoe mooi het leven daar is! Lamawaje
BeantwoordenVerwijderenNa elke geseling, komt er, zoals jullie ondertussen al weten,opnieuw een waaier van schoonheid,rust,nieuwsgierigheid,zintuigen die zullen sidderen van intense gewaarwordingen...
BeantwoordenVerwijderenJullie beschikken over vele onbetwistbare troeven om deze moeilijke oceaan te overwinnen: ervaring, levenskunst, fantasie, positief denken, de warmhartige sfeer voor elkaar...
Jullie zijn op weg, als we de toeristische folders mogen geloven, naar "het hart" van de wereld, "de parels" in de oceaan, kruispunt van diverse culturen, die de kunst en eenvoud gevonden hebben om in harmonie met elkaar te leven.
Mannekes, het wordt een uitzonderlijke tocht voor uitzonderlijke mensen van "het nest".
Voor ik ga slapen? Heb er ook mijn slaap voor gelaten... Wil je wel een pakketje steengoede boeken sturen om die lange nacht(wachten) aangenaam en sneller te laten verlopen.. En dan lees je maar verder under a coconut tree ;-)
BeantwoordenVerwijderen