14-08-2009 – Dag 21 – Camariñas

We hebben Wards verjaardag al varend gevierd. 

Cabo Villano heeft als cadeau voor Ward wellicht zijn manieren gehouden.  Het was een bijzonder kalm tochtje, heel weinig wind en de zee was een spiegel.

Ward, zijn broer en zus hebben zich kunnen uitleven met de cadeaus voor Ward.  Hét topcadeau van alles was het boek over Piratologie van Anton & Michèle.  Geregeld klonken er hysterische geluiden uit de kajuit als ze een stuk van de landkaart of de locatie van de schat hadden ontdekt.  Af en toe werd Flor naar boven gestuurd om dingen te vragen als: “Wat is zwartgeblakerd?”.

‘s Avonds zijn we Ria de Camariñas binnengevaren.  Bij ons zouden alle rotsen met (kardinaal)boeien zijn aangegeven.  Hier niet.  Als je niet weet hoe je de inham in moet varen, vaar je je boot te pletter op de rotsen, die net onder het water verscholen liggen.  Met de goede kaarten en pilots is het geen probleem, maar die bestaan nog niet zo lang.  We kunnen ons gelukkig prijzen dat ze er zijn.  Vroeger werd de Spaans Atlantische en Portugese kust door wereldzeilers links (of beter: aan bakboord) gelaten.  Wij kunnen er geweldig van proeven.  En lekker dat het is: Ria de Camariñas is betoverend mooi.