27-08-2009 – Dag 34 – Povoa de Varzim

We zijn in Portugal.  Land nummer 5.  In de haven Povoa de Varzim.  Niet zo ver van Porto.

Until recently many yachtsmen have viewed the west coast of Portugal as best avoided, or to be skirted at some distance offshore en route to the Algarve or beyond.  This is their loss, as it has much to offer including pockets of stunning scenery, busy wildlife habitats and history by the bucketful.  The increased accuracy of weather forecasts and almost universal use of GPS have played their part, since west-facing entrances can become dangerous in onshore swell, while long stretches of the coast are low and featureless and in summer may be lost in the haze.

‘t Is zelfs poëtisch hoe de Imray het beschrijft.  Vandaag zijn we door dikke mist, in 5 bft van Spanje naar Portugal gezeild.  Twintig jaar geleden zou het ondenkbaar zijn.  Vandaag, met wat wonderbaarlijke techniek (kaartplotter, radar, ais-reciever, gps) is het goed te doen.

Bwa, het is toch uitputtend, merk ik nu opeens.  Ik schrijf morgen wel iets uitgebreider over de voorbije dagen.  Over Islas Cies, een natuurreservaat, waar we twee dagen voor anker lagen en erg vaak wakker werden gemaakt door vervelende vissers, over de maanvis die we hebben zien zwemmen, over vier dagen geen vaste grond onder de voeten, over onze visserskunsten, over Spaanse politie, over Portugese zakdoeken, over het ijskoude water, …

Ah, ja, en ook over windmolens op zeilboten.  Djiezes, wat een rotlawaai!  Om neurotisch van te worden.  Ik ga nu die van de buren saboteren. 

Oh, ja, en ook over de mistsirene hier op de westelijke havenpier, die onophoudelijk begint te loeien als er een beetje mist opzet.  Het lijkt wel oorlog hier.  Om posttraumatisch van te worden.