Dunk Island, Great Barrier Reef, Australië – 26 mei 2011

Om het diepvriesje te openen moet je je vinger door het gat in het deurtje steken en dan trekken. En we waren niet zeker of die krab nog actief zou zijn of ingeslapen. Gelukkig was er geen beweging meer, nadat we  eerst herhaaldelijk op het deurtje klopten. Krab gekuist, de kookpot in en opgepeuzeld. Bijzonder lekker. Nog!

Daarna op verkenning. Haïke had ontdekt dat er een paar interessante wandelingen waren, dus wij naar de kant. Wat we daar aantroffen was verbijsterend. Een volledig vernield resort. Cycloon Yasi is hier in februari gepasseerd en heeft het resort en het eiland volledig vernield. Het was beangstigend om te zien. Het zwembad was vol zand gespoeld, de daken waren weggeblazen, de palmbomen stonden er zonder bladeren, het restaurant was één ravage, het leek wel oorlogsgebied.

Yasi had ook het wandelpad naar de top van het eiland volledig vernield en ontoegankelijk gemaakt. Mijn knie was daar nu niet echt rouwig om. En door dat resort rondwandelen en ramptoeristje spelen, was heel wat interessanter. We ontmoetten wat verder de verantwoordelijke voor het resort. Hij zat met een andere man te praten aan een tafeltje in een gebouw dat gespaard was gebleven. In het begin was hij vriendelijk en zei ons dat het wandelpad ontoegankelijk was. Dan werd hij emotioneel toen we het over Yasi hadden en zei met krop in de keel en natte ogen: “it got us really bad”, en tenslotte werd hij kwaad op ons en beschuldigde ons van “trespassing” omdat we de omgewaaide bordjes “no landing” op het strand genegeerd hadden (die we pas zagen toen we terug naar onze dinghy gingen).

We begrepen dat de mens een mentaal wrak moet geweest zijn, hadden medelijden met hem, wensten hem veel geluk en maakten ons uit de voeten.