Hinchinbrook Island, Great Barrier Reef, Australië – 24 en 25 mei 2011

Hinchinbrook is het grootste eiland langs de kust van Queensland. Kapitein Cook had niet door dat het een eiland was toen hij hier langs voer, hij dacht dat het vasteland was. Een mooi, bergachtig eiland met dicht regenwoud in het midden en vele mangroves langs de kust. Het grootste deel van het eiland is zelfs nog nooit geëxploreerd.

Ramsey Bay

We zijn de enige boot die geankerd ligt in Ramsey Bay. Aan de kant is er geen teken van leven noch beschaving. ‘s Avonds kijken we tot bedtijd naar de sterrenhemel en oefenen we onze sterrenbeelden. Alleen op de wereld. Wat een rust.

Zoe Bay

‘s Anderendaags ankeren we in Zoe Bay. Een ankerplaats die enkel bij rustig weer kan gebruikt worden en van waar je een prachtige wandeling kan maken naar een waterval met vele zoetwaterzwembaden. Het weer is alles behalve rustig maar we willen absoluut die waterval zien. We ankeren in een woelige baai, checken of het anker goed houdt, leggen snel de dinghy in het water en gaan naar de kant.

Ook hier zijn we helemaal alleen. Terwijl we de dinghy op de kant trekken bekruipt ons een gevoel van paranoia. We zijn omringd door dichte mangroves en wellicht worden we begluurd door krokodillen. Het bordje een beetje verderop bevestigt het en we maken dat we snel weg zijn van het strand…

Elk jaar gebeuren er in het noorden van Queensland meer en meer incidenten met de zoutwaterkrokodillen. Omdat ze sinds tientallen jaren beschermd zijn, en niet meer mogen geschoten worden, zijn hun aantallen spectaculair toegenomen en blijven ze toenemen. Goed nieuws, tenzij voor deze die ze van te dicht zien. Op het menu van die zoutwaterkrokodillen staat immers ‘mens’.

Dr Graham Webb the Northern Territory's leading expert on Saltwater Crocodiles recently stated that Saltwater Crocodile numbers have returned to the numbers found 200 years ago.  All visitors to tropical areas in Northern Australia should use extreme caution when near water in Northern Australia. (http://ozmagic.homestead.com/australiancrocodileattacks.html)

Maar bon, op ons menu stond wandelen. Wij naar die waterval, waar geen krokodillen zitten. En wat een pracht hebben we daar gevonden. Van de mooiste watervallen die we ooit gezien hebben. Omdat er toch geen levende ziel te bespeuren viel, zijn we met z’n allen in ons adamskostuum het water in gesprongen. Formidabel. Allemaal geweldig genoten en gelachen.

 

Missionary Bay

Na het genieten in de oase zijn we terug naar de boot gekeerd. Heel vlotjes de Moo in het water geduwd om de krokodillen te vlug af te zijn en door de bijzonder woelige baai naar de Nest die lag te schudden en te rollen. Een vijftal mijl verder noordelijk ankeren we in de volgende baai van Hinchinbrook: Missionary Bay. Een baai waar we omgeven zijn door mangroves. Ideale plek om de krabbenval nog eens uit te zetten.

En dat gebeurt niet zonder de nodige stress. Want hoe dichter je de krabbenval bij de mangroves kan leggen, hoe meer kans op succes, maar ook hoe meer kans op een ontmoeting met een krokodil. We gooien twee krabbenpotten uit, net voor de zon onder gaat.

‘s Anderendaags is het groot feest want we hebben voor het eerst een ‘Mudcrab’ gevangen. ‘t Klinkt ranzig maar het zijn de lekkerste krabben die er zijn. Het is een mooi exemplaar, heel levendig en dus ook erg agressief. Het is een uitdaging om als onervarene zo’n krab vast te nemen, zonder een vinger te verliezen. Maar we krijgen ze te pakken (je neemt ze langs achter) en we stoppen ze in de diepvries (45 minuten en de krab slaapt vredig in). De mudkrab rechtstreeks in een kokende pot gooien is te gevaarlijk. Ze zijn zo snel en agressief dat ze eruit springen en de aanval inzetten. En het vlees zou beter zijn als de krab zonder stress ingeslapen is in de diepvries, alvorens ze te koken.

Soit, wij dus goedgemutst onderweg met onze mudkrab in klein diepvriesje, dat gelukkig leeg was, richting Dunk Island…