Nusa Lembongan, Indonesië – 4 en 5 augustus 2011

Nusa Lembongan is een klein eiland tussen Lombok en Bali. Het is onze laatste tussenstop vooraleer we in Bali aankomen. We worden vooruit geduwd door een stroming van 3 knopen, dus het tochtje van Bangsal tot Nusa Lembongan gaat bijzonder vlot. Er hapert iets aan onze kaarten op de kaartplotter, dus varen we op zicht binnen in de baai. Links en rechts breken de golven. Go Beyond had ons laten weten dat het best was om er een mooring te nemen omdat het anders diep ankeren is op koraalzand met slechte holding.

Geen enkele mooring vrij natuurlijk. Dus leggen we de BMF 15 meter diep op het koraalzand en geven goed wat ketting. Het water is bijzonder helder en we zien de bodem bezaaid liggen met koraalhoofden (bombies).

Haïke springt in het water om een paar toertjes rond de boot te zwemmen terwijl de kinderen en ik binnen een gezelschapsspel spelen. Ze zou kloppen als er iets zou zijn. Er was echter zoveel stroming dat er van kloppen op de romp geen sprake was. De stroming stuwde haar al gauw een paar meters achter de boot, dus heeft ze een sprint mogen inzetten om nog net de boot te kunnen halen. Uitgeput kroop ze weer aan boord. Wij hadden het nooit gemerkt moest het niet gelukt zijn want we zaten binnen. Weer een les geleerd.

Door die geweldige stroming, en het keren van het tij, kwam onze ankerketting hopeloos vast te zitten tussen de koraalhoofden. Een uur lang hebben we met de boot alles geprobeerd om los te komen, maar we zaten muurvast. De enige mogelijkheid om los te geraken was duiken. Niet echt een pretje en ongevaarlijk als er drie knopen stroming staat! Eenmaal mijn duikuitrusting aan dropte Haïke me een tiental meter vóór de boot. Een paar seconden later hing ik als een palmblad in een storm aan de ankerketting. Mijn duikbril en mondstuk flapperden en trilden door de stroming. Vijftien meter dieper kon ik ontdekken dat de ankerketting rond twee bombies gedraaid was en helemaal in de knoop geraakt was. Geen wonder dat we muurvast zaten. Tien minuten en een halve duikfles later waren we terug los. Er was een mooring vrijgekomen en die hebben we dan maar genomen om een goeie nachtrust te kunnen hebben.

Om 1 u ‘s nachts worden we wakker door de deining. De boot wiebelt zo dat we bijna uit ons bed donderen.

‘s Anderendaags ontdekken we het kleine eilandje een beetje, gaan we er eten voor twee euro per bord. De kinderen zwemmen achter de boot (aan lange lijnen om niet weggedreven te worden door de stroming) en ‘s nachts worden we nog eens wakker geschud door de deining.

Nusa Lembongan zag er veelbelovend uit in de cruising guide. Het was echter ontgoochelend, vonden we. Teveel stroming om te kunnen zwemmen/snorkelen, en o zo druk. Honderden toeristen worden hier dagelijks af en aan gevoerd in luide partyboten vanuit Bali.

Daar gaan we morgen heen. Bali. Als één van de vele toeristen.