We zijn deze middag aangekomen in Brighton (the gay capital of Europe), ik zit kort even dit berichtje in te typen in het internetcafé en ik heb verdacht veel trek bij het manvolk.
De tocht van Eastbourne naar Brighton (zo’n 20 mijl) was ruw. Opkruisen en het laatste stuk scherp aan de wind in een stevige zee. De Nest schijnt er zich niet veel van aan te trekken en bonkt en vecht tegen de golven in. De kids vonden het ook niet erg. Die vallen in slaap als het hard gaat.
Beachy Head gepasseerd. Indrukwekkend mooi. Hier springen jaarlijks 17 mensen naar beneden die het niet meer zien zitten. De vuurtorenwachters houden het hier nooit lang uit van al die miserie.
Toen we in onze pilot lazen dat je bij “strong onshore winds” best twee mijl uit de kust blijft, begrepen we plots waarom de golven maar groter en groter werden. We zijn dan wat verder van de kust gaan varen.
Er is een bout van de zonnepanelen losgekomen, even na stuk na Beachy Head. Straks nieuw stuk gaan zoeken. Ik hoop dat de constructie stevig genoeg is, want er zit nogal wat kracht op zo’n bewegende boot...
Brighton binnenvaren was ook heftig. De havengeul was net diep genoeg, en ‘t was opletten. We liggen nu aan de eerste kade te klutsen want door die stevige zee en ZW-wind is er ook deining in de haven.
Het weer zit niet mee. Ze geven morgen 7 Bft West. Pal op kop. Er is sprake dat er nog meer slecht weer op komst is. Ik hoop dat we hier niet te lang opgehouden worden, want dat manvolk zit hier ondertussen in mijn nek te hijgen.
Ik ga nu lopen. Later meer.
Alle Willem. 'k vind dat raar dat gij daar nie goed tegen kunt...
BeantwoordenVerwijderenWat zijn de foto's stoer van jullie allemaal op de boot. Sepke, ward en Flor, jullie kunnen al beter zeilen dan Jeroen en ik samen. Ferm zulle!
Deze ken je natuurlijk al en heb je met je schitterende apparatuur niet nodig. Toch zeer handig, voor wind en golven.
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.windfinder.com
Jow kapitein Willem, ziet er wreed goed uit die blog, reken maar dat ik jullie avonturen ga volgen. Merkte trouwens dat jullie in Panama de San Blaseilanden aandoen, goed idee want ben er ook eens geweest en was de enige keer dat ik écht met m'n madam alleen op een onbewoond eiland kon zitten. in ons blootje. Kuna-indianen zijn toffe mensen. herinner me wel dat het er in bepaalde periodes ondraaglijk warm & vochtig kan zijn, met tonnen muggen per kubieke meter. maar daar staan massa's verse kings crab tegenover. Archipel van Bocas del Toro vond ik ook heel mooi, maar 't is al een tijdje geleden en die kant kan nu best al helemaal overspoeld zijn door toeristen. Wat de Kuna's op hun eilanden toen volop probeerden tegen te gaan. Ik ben benieuwd wat je er anno 2010 zal aantreffen. Veel reisplezier! Sander
BeantwoordenVerwijderenhoi haike en rest van de familie, ik zie dat jullie al een vliegende start gemaakt hebben.Met zoveel wind zijn jullie op een jaar de wereld rond. indrukwekkende krabben trouwens.En willem, al die mannelijke aandacht kan toch niet slecht zijn voor je ego,niet?
BeantwoordenVerwijderenZeil veilig! dirk(appelier)
Hallo zeebonken,
BeantwoordenVerwijderenDat noemen ze erin vliegen met zulke sterke wind.
Lena vroeg zich af of jullie dan terugvaren met wind op kop en Nora reageerde bij zoveel wind : Zijn Wiemel en Haakje er dan al? In de wereld?
Je ziet, onze kids leven erg dicht mee en hebben het vaak ook over jullie. We genieten mee en volgen jullie op de voet/mijl...
Dikke zoen aan allen. Klaar