Een schitterende en bijzonder lange zeildag achter de rug (van 6 tot 21u). Heerlijk was het om terug te kunnen varen en we hebben ervan geprofiteerd om door te varen. Heel even hebben Haike en ik ons afgevraagd of we Sepke aan het martelen zouden zijn, moest ze een gebroken pols hebben, of dat we ons teveel zorgen aan het maken waren. Wellicht heeft Sepke het zware beendergestel van Haike geërfd, en is er niks aan de hand. Onbreekbaar namelijk.
Doorheen de Solent waar de Cowes-week aan de gang was, schitterend om al die zeilboten te zien. Allerlei race-zeilboten, mothjes, reuzecat’s… Het was de omweg meer dan waard. En onze twee jongens die keken niet op van het kleine rode Playmobil speedbootje dat sinds deze ochtend achter onze boot wordt meegesleept.
Dat kleine Playmobilbootje heeft ervoor gezorgd dat we ons Man Over Boord manoeuvre nog eens goed ingeoefend hebben. Flor had het touwtje even niet goed vast gemaakt… Zo’n klein bootje terugvinden op zee is geen evidentie. Gelukkig waren er de toewijding van Ward (onze wijzer), de arendsogen van Haike en het visnetje van Flor.
Dan verder richting Weymouth, waar we zouden aankomen rond 22u. Een kleine tien mijl voor Weymouth ligt Lulworth Cove. Een van de mooiste baaitjes van Engeland. De wind staat er niet optimaal voor, maar onze goesting om op dat mooie plekje te liggen heeft het gehaald op de wetenschap dat we een nachtje gaan liggen rollen en schudden. We zijn erin gedraaid, en nu liggen we er voor anker.
‘t Is hier waarlijk prachtig. Er zijn nog twee andere bootjes die hier liggen en that’s it. Paradijsje.
Ah ja, ‘t is wel een Engels paradijsje. Het regent.
Toch machtig dat we jullie zo kunnen volgen.
BeantwoordenVerwijderenOok mijn aardrijkskunde gaat er op vooruit, zelfs de weerberichten van over het kanaal fascineren me op de een of andere mannier. Hebben jullie gehoord van de storm in het Skagarak (drie boten aan de grond en één gezonken). Ik hou toch mijn hart vast en troost me met de gedachte dat jullie naar de zon gaan (alsof er daar ggen stormen zullen zijn). Ik kreeg van een vriendin 2grote noveen kaarsen met de afbeelding van Sint Christoffel er op en met de boodschap deze aan te steken en te laten branden als jullie een zware tocht maken of bij de oversteek. Als ze opgebrand zijn, zo zei ze, heeft ze er nog enkele over om mij voort te helpen! Ik zal ze toch aansteken als de overtocht begint:"you never know!"
Sepke, hoe is het met je pols? Ik vond hier op je kamer allerlei leuke boodschappen van jou aan mij . Bedankt, ik hou ze bij want ik ben er een verzamelaar van .
We hebben zonet met Anton geskiped. Het lukte ongeloofelijk goed. hij heeft ons geleerd hoe we via jullie ligplaats gegevens eens een kijkje kunnen nemen in de baai waar jullie vannacht beschutting(?) hebben gezocht.
BeantwoordenVerwijderenHij leerde ons ook hoe we op een weerkaart de windrichting en snelheid kunnen zien.
Wat leren we nog veel op onze oude dag.
Ook wij leren elke dag bij, al mag ik mezelf meer dan een beginner noemen, maar die mogelijkheid om elke dag exact te zien waar jullie precies "liggen" geeft een gevoel van er bij te zijn.
BeantwoordenVerwijderenPaul en Kaatje