Fiji, de eerste dag

Ilse zei op onze reactiepagina:

Zeg, is dat nu bijna gedaan? Gelieve de volgende woorden in de eerst volgende blog op te nemen:
...regen...iets minder...jammer...mis de familie...toch niet zo speciaal...slecht eten.
Dan praten we weer!

Hier komt het:

Om 17u varen we de haven van Suva binnen en laveren we tussen de scheepswrakken naar de quarantaine ankerplaats. De customs laten ons weten dat we pas ‘s anderendaags kunnen inklaren. Da’s iets minder maar geen probleem want we nodigen Go Beyond en Quartermoon uit op de boot om te barbecueën. We hebben gehoord dat ze hier erg streng zijn op de hoeveelheden alcohol die je op de boot mag hebben, dus beslissen we samen de voorraden van de drie boten op te drinken. De volgende ochtend komt het bootje met de mensen van de customs, health en agriculture langs op het moment dat we ons allemaal nog iets minder voelen in het hoofd. De controle van alcohol aan boord was toch niet zo speciaal als we dachten. Jammer, want we hadden zo ons best gedaan om alles op te drinken.

We moeten nog papieren gaan invullen en onze paspoorten laten stempelen aan wal. Onderweg stoppen we in de Mac Donalds. Het was eeuwen geleden dat we nog eens dat heerlijk vettig slecht eten gegeten hadden. De kinderen waren door het dolle heen.

En dan viel er plots regen met bakken uit de lucht. Echt waar. Het goot. Mestnat stappen we het immigratie- en douanekantoortje binnen om nog een stapeltje formulieren in te vullen en een uur op een paar stempels te moeten staan wachten. Mis de familie – naam op zo’n formulier en je mag herbeginnen.