Tonga, 22, 23 en 24 augustus 2010

Het is genieten in Tonga. Heerlijk zeilgebied, en we vinken de ene ankerbaai na de ander af. Allemaal bijna even mooi, met mooie witte stranden die we ‘s avonds een oranje gloed geven met onze kampvuren. We stoppen bij het eiland Taunga, maken er een fantastische wandeling en de jongens van A Small Nest maken een extra groot vuur klaar voor die avond want we vinden en hakken veel dood hout. En van kokosbladeren maken we grote matten waar we op kunnen zitten rond het vuur.  Geleerd van de Marsters in Palmerston.

We nemen ‘s anderendaags even een rustpauze van de feestarmada en gaan ankeren in een desolaat plaatsje. Sprookjesachtig wakker worden tussen groene bergen op een spiegelglad meer. Die nacht hebben we allemaal heel diep geslapen. Het leek wel of de boot op beton stond. Geen ziel rond ons te zien. Het was muisstil. Geen zuchtje wind.

Een dag later nodigen we Sammy en Mike van de Quartermoon en Luke van de Sunboy uit om met ons op ‘A Small Nest Cruise’ te gaan.  We pikken hen op en zeilen naar het eilandje Euakafa (als je dat in gezelschap luidop omgekeerd uitspreekt, met een Engels accent, zullen ze vreemd naar je kijken).  Onderweg trakteren we onze vrienden op ontbijt, aperitief, kippensoep en lunch. Eenmaal aangekomen maken we een prachtige wandeling naar een graftombe en een adembenemend vergezicht over de Vava’u groep vanop de top van het eiland. We koelen ons bij terugkomst af met een snorkeltripje bij het eiland.  Schitterend rif en wat dieper in zee een prachtige koraalberg (bombie) waar we rondsnorkelen. Haïke en ik besluiten dat we dat graag doen: bevriende gasten op een cruisetocht meenemen. Boeken kan, bij de reacties. POTK. ;-)

Eén van de vele ontmoetingen in Tonga is blijven hangen. Kolio en zijn vrouw Tala van het eilandje Lape. We besluiten ze nog eens op te zoeken. Hij was van plan om een nieuw feest te geven om geld op te halen voor hun aanlegsteiger. Omdat ze er geen zendradio hebben beslissen we om ze uit te nodigen op onze boot om reclame te maken op het cruisersnet dat elke ochtend uitgezonden wordt, voor hun volgend initiatief.

Om 8u pikken we ze op met de Moo en varen hen naar onze boot. Kolio is bijzonder zenuwachtig om door de boordradio zijn oproep te doen. Hij had nog nooit zo’n ding vast gehad, hij was nog nooit op een zeilboot geweest, … Hij deed het heel goed, maar liet af en toe de zendknop los zodat we het nog eens moesten herhalen op het cruisersnet voor alle boten in de omgeving. Hopelijk komt er een massa volk naar hun volgende feest en kunnen ze veel geld ophalen voor hun nieuwe pier.

Het afscheid is hartelijk en we worden overladen met cadeaus (strooien rokje, hoedje en bikinietje voor Sepke, prachtige schelpen voor de jongens, een handgeweven boekentas voor mij, een tie-tie-kleed voor Haike en een groot prachtig beschilderd doek dat enkel bij speciale gelegenheden uitgehaald werd in het dorp).  Bijna gegeneerd door hun enorme vrijgevigheid, geven we hen alle eten mee dat we kunnen missen. Kolio is bijzonder blij met de zes flessen bier. Hij drinkt heel graag een pint, maar kan dat maar een paar keer per jaar doen, als hij naar de grote stad trekt en hij geld genoeg heeft…

Het wordt nu tijd om afscheid te nemen van Tonga en naar onze volgende stop te zeilen: Fiji.  Morgen klaren we uit in de hoofdstad, doen al het papierwerk om Fiji binnen te kunnen (da’s een pak), kopen opnieuw eten in en vertrekken dan.