Mooie dagen in Moorea, Opunohu Bay (22 – 26 juni 2010)

Het zijn mooie dagen in Opunohu Bay in Moorea. Wanneer we er aankomen is het prachtig weer, weinig wind, het water is spiegelglad. We ankeren tussen de Tangaroa en de Elena en al snel staan we allemaal gezellig te barbecueën op het strand.

De volgende ochtend varen we met de dinghy’s vijf mijl naar een plaatsje waar je stingrays (pijlstaartroggen) kan zien in ondiep water die zich ook laten aaien. Het moment dat we er waren krioelde het er ook van de Black Tip Reef Sharks. Mooi om te zien (de filmpjes ervan staan op de blog hieronder). De rest van de dag houden we ons bezig met een paar kleine bootklusjes en spelen op het strand.

‘s Anderendaags willen we met onze Nederlandse vrienden naar de match Nederland – Kameroen kijken in het chique Hilton Hotel, hier een beetje verder.

Ideaal, want de kindjes kunnen er ondertussen wat op het strand spelen. Eenmaal netjes op tijd geïnstalleerd voor de TV, met een kan koffie, ontdekken we dat de match helemaal niet uitgezonden wordt. Afgang. Denemarken – Japan dan maar bekeken, en ons geamuseerd. De namiddag hebben we aan het strand doorgebracht, en tot ons plezier zagen we in de late namiddag de vrienden van de Flash V binnenvaren.

Haïke heeft een bijzonder mooi cadeau gekregen voor haar verjaardag van de Wierd, Caroline (van de Tangaroa), Adam en Leonie (van de Elena): een driegangenmaaltijd in het Hilton Hotel. Voor twee personen. Ik blij dat ik mee mocht.

Prachtig kader, picobello verzorgd, bijna overdreven vriendelijke bediening en het eten was overheerlijk. Geweldig mooie avond met ons tweetjes gehad. En de kinderen? Die mochten naar het pannenkoekenfeest op de Elena, en bleven er ook slapen. We hebben er enorm van genoten. Merci Adam, Leonie, Wierd en Caroline!

We zijn hier ook een paar keer buiten het rif gaan duiken. Het is een uitgelezen plaats om Lemon Sharks te kunnen zien. De eerste duik was magisch. Al van aan de oppervlakte, vooraleer we aan de afdaling begonnen kon je ze zien zwemmen. De Lemon Sharks, op de bodem tussen het koraal. Er zat een hele groep. We schatten er zo’n dertig gezien te hebben tijdens de duik. En ze waren groot. Echt groot. 3 meter of langer. Met beangstigende kwade, gele ogen, hun bek open zodat je goed hun tanden kon zien, kwamen ze rustig voorbij gezwommen…  Deal is: als jij ze gerust laat, laten zij jou ook gerust. Aan hun lijf hingen telkens een paar remora’s, van die zuigvissen, die ook bij ons eens komen proberen om zich vast te zuigen… Goh, verder heel veel black tip reef sharks (maar daar kijken we intussen al bijna niet meer van op) en geestige, mooie, frisse koraalvisjes. Haïke is ook mee gaan duiken bij de tweede duik. En toen waren ze er niet, de grote groep Lemon Sharks. We zagen er twee in de verte, wel een paar black tips en een paar grote zeeschildpadden die ons erg dicht lieten komen. Ter illustratie hieronder stukje National Geografic over de Lemon Sharks.

Koen (Flash V) zijn we allen bijzonder dankbaar want hij heeft telkens onze duikflessen terug gevuld met zijn compressor aan boord. Als we nog eens de wereld rondvaren willen we dat ook…

Na onze duik steken we de barbecues nog eens aan op het strand om met de grote bende te eten, en worden we eens goed uitgeregend, net op het moment dat alles eindelijk klaar was. Nadien blijven we plakken op het strand en spelen we een memorabele petanque wedstrijd (overtuigend gewonnen door Annie en Willem), tot het te donker wordt en geen bal meer kunnen zien.

De kinderen maken de voorbije dagen weer veel nieuwe vrienden want het krioelt hier van de bootkinderen (kids op de Totem, de Liberty, de Mulan, de Stray Kitty, enz…).  En zo vliegt onze tijd hier voorbij.

‘t Is schoon geweest, Moorea. Tijd om nog eens verder te gaan. Naar Huahine : 85 mijl verder en dus ideaal om in 1 nachtje te bezeilen.  De vloot van de twee Nederlandse (Elena en Tangaroa) en twee Belgische boten (Flash V en A Small Nest) blijft nog even samen.