hoofdstuk van onze reis 'De Pacific'.
We dachten nog wat langer voor anker te blijven liggen bij
de eilandjes ten noorden van Noumea, maar plots was het
daar: een klein weatherwindowtje om vast te grijpen en te
gebruiken. Het zag er naar uit dat het anders nog langer
wachten ging worden, tot na het weekend. We moeten na 48
uur wel even door een front varen, maar we schatten in dat
het niet zo erg zal zijn. De oversteek van New Caledonie
naar Australie duurt 5 à 6 dagen. We mikken op Bundaberg
als aanloophaven.
De eerste 12 uren zijn weer ellendig. Het is hard
inslingeren op erg hoge golven, elkaar snel opvolgend,
recht op onze bakboordflank. Als 's nachts de wind wegvalt
is onze boot weer helemaal een wasmachine en zijn wij de
wasjes op 30 graden. 25 graden eigenlijk. 't Is koud aan
het worden.
Australië heeft wellicht de strengste douane-, immigratie-
en quarantainevereisten ter wereld. Eerst en vooral al dat
gedoe met die visa. En als dat niet in orde is 1000 dollar
per persoon.
Dan eist de douane van Australië dat we onze aankomst 96
uur op voorhand kenbaar maken. Met alle details over het
schip, crew en inhoud. Als je dat vergeet, of niet weet,
word je voor de rechter gesleept.
En dan zijn er ook nog bijzonder strenge regels over
'stoppen onderweg', vooraleer je in een officiële haven
bent ingeklaard. Je kan er boetes voor krijgen tot 50.000
dollar. Het kustgebied van Australië wordt constant
overvlogen door vliegtuigen van de douane. Meerdere keren
per dag kan een jacht gevraagd worden zijn doen en laten
kenbaar te maken. We zijn al benieuwd.
Quarantaine is nog een ander verhaal. Bijna alle
etenswaren aan boord worden afgenomen bij aankomst om
'pests and diseases' te vermijden. Dat maakt dus dat wij
hier tijdens onze oversteek de hele boot moeten leegeten,
en we hadden nog een dag of acht eten voorzien in plaats
van vijf en bij het leegmaken van de 'bilges' hebben we
nog 't een en 't ander ontdekt.. Brood maken we voorlopig
niet meer, omdat we teveel rijst mee hebben. We eten twee
keer per dag warm nu, en zowat elke twee uur één of ander
tussendoortje. Vandaag passeerden al puddingskes, chocolat
brownies, toastjes met paté en augurken, stokbrood met
brie, paëlla, fruitsla en pindanootjes. Straks eten we nog
spaghetti.
De golven zijn intussen dragelijk geworden en we zeilen
aan een aangenaam gezapig tempo recht op ons doel af.
Smakelijk.
ik wens jullie een veilige oversteek
BeantwoordenVerwijderengroetjes lieve
Willwm, leg uit. Je eet rijst in plaats van brood, zodat je straks het broodbakmeel weg kunt gooien? Hoef je de boot niet leeg te drinken?
BeantwoordenVerwijderenGoede reis,
Pim
Pim, ik denk dat z'n boose al op is!
BeantwoordenVerwijderendat moet wat geven zeg, zoveel eten en drinken met al die golven!
BeantwoordenVerwijderenZoveel weelde geeft een zee van variatiemogelijkheden en is een uitdaging voor alle koks die jullie aan boord hebben.
BeantwoordenVerwijderenSmakelijk.
Veilige aankomst in Down Under! En... smakelijk!
BeantwoordenVerwijderenHilde en Dries
Klinkt lekker Willem, brie op zo een... allez, lap, 't is weer van dat hé, dju toch, hoe noemt dat nu weer, zo'n lang brood in de oven, allez, en in 't frans zeggen ze er niet pain français tegen maar baguette, dju, kan er niet meer opkomen... allez toch, help mij, en bij ons kan je dat kopen bij den dien die brood bakt, allez... lap, 't is niet waar hé, 't is weer van dat, allez, bij den dien die brood bakt en waar je soms 's morgens naar toe gaat en ook soms een taartje koopt en van die dingen daar, van 800 gram voor een groten en 400 gram voor een kleintje, maar enfin toch, allez, gemaakt van bloem en dat ze dan vragen of ‘t moet gesneden zijn of niet, en in ’t Italiaans is het pane, … ;-) groetjes wouter
BeantwoordenVerwijderenIt's a pain...
BeantwoordenVerwijderenfrancais, Wouter !