ochtend vroeg vertrokken in bar weer. Samen met de Elena
en de Woolloomoolloo (van Australiër Simon, met zijn
drijvende jeugdherberg) beuken we tussen de riffen van de
San Blas, richting Panamese vasteland.
Harde wind (6Bft, meer dan 20 knopen), bijna tegen (scherp
aan de wind varen) en metershoge golven in onze flank.
Onderweg werden we geteisterd door regenbuien en squalls.
Geen pretje, maar we hebben genoeg Uchutupu Pipi gehad.
7 uur later droppen we doornat, samen met de
Woolloomoolloo, ons anker voor Isla Linton. De Elena zet
dapper (en rapper) nog een aantal uur door naar Colon. Hun
kindjes hadden alles ondergekotst, en dat heb je liefst
maar 1 dag in plaats van 2.
Isla Linton is een onbewoond eiland (tenzij een hele grote
familie apen) en is onze laatste Atlantische stop voor
Colon, van waaruit we het Panamakanaal zullen doorvaren.
Morgen voor de laatste keer Atlantische Oceaan onder de
kiel. Bij de volgende zeiltrip zullen we op het water van
de Pacific drijven. Morgenvroeg varen we met de
Woolloomoolloo dat laatste stuk. Een mijl of dertig, een
uurtje of vijf. Hopelijk valt het weer beter mee dan
vandaag.
In Colon belooft het een drukke week te worden. We moeten
ons beginnen klaarmaken voor onze langste oversteek van de
reis: van Galapagos naar Frans Polynesië (ongeveer een
week langer dan de Atlantische oversteek). En daarvoor
moet de boot uit het water om het onderwaterschip een
nieuwe laag verf (antifouling tegen de aangroei) te geven.
De motor krijgt een onderhoud, en we moeten een grote
voorraad inslaan. In de Pacific zijn er niet zoveel
winkels te vinden, en we moeten min of meer een half jaar
voortkunnen tot in Australië. En bovendien moet de boot nu
helemaal klaargemaakt worden om het Panamakanaal door te
steken. De zonnepanelen moeten beschermd worden, de boot
moet rondomrond beschermd worden met in plastic gewikkelde
autobanden, we hebben extra lange landvasten nodig. Voor
de doorvaart krijgen we een "pilot" aan boord (voor wie we
een slaapplaats en eten dienen te voorzien) en vier
line-handlers (een voor elke 'hoek' van de boot). Eentje
ervan is Paul, een goeie vriend die speciaal voor de
overtocht uit België overkomt. Een andere line-handler is
Haike, en dan zoeken we in Colon nog twee andere
vrijwilligers (meestal yachties die het eerst eens willen
ervaren vanop een andere boot alvorens het met hun eigen
boot te doen).
Allez. Dat is pas voor volgende week. Nu eerst eten en dan
gaan slapen.
Daag Nestjes,
BeantwoordenVerwijderenDat klinkt spannend,een volledige inpak van de boot,en een complete check up van de crew.
Het volgend grote oversteek-avontuur staat voor de deur.
We duimen !!
Sylvia G
Inkopen voor een half jaar? Op Tahiti heb je een Carrefour. Tenzij ze die ook sluiten, natuurlijk. Wel duur, ginder. Zeker alcohol kun je nu beter ferm inladen.
BeantwoordenVerwijderenEn in Thailand heb je twee nieuwe Pipi-eilanden. Koh Pipi Leh en Koh Pipi Don.
Geniet ervan!
Mijn vriendin Trees bracht me drie noveenkaarsen, met de boodschap "ze hein der nog, als ge er nog nodig hebt moe je moar roepe!"
BeantwoordenVerwijderenAls ik lees hoe spannend het lijkt te worden zal ik ze toch maar aansteken, denk ik.
Hopelijk draagt het weer en de golven bij tot een kalm en waardig afscheid van de Atlantische Oceaan.
Wat een prestatie hebben jullie tot hiertoe al geleverd, hoeveel ervaringen en indrukken zijn jullie op deze tochten al rijker geworden. Jullie netvliezen hebben honderden herinneringen opgeslagen. Deze blog heeft ons ervan mee laten genieten.
Hoi Nestjes,
BeantwoordenVerwijderenAltijd leuk om jullie verhalen te lezen. Het verveelt nooit, in tegendeel ik kijk er elke keer weer naar uit. Geniet maar van jullie dagen in Colon en ga maar lekker shoppen. Hopelijk komt mijn pakje toe vooraleer jullie weer vertrekken!