dinsdag 30 maart 2010

Dagboek van een oversteek - Deel II

Het vervolg van ons scheepsjournaal:

Dinsdag 30/03/2010

Van gisteren 21u tot dinsdag 4u30
De afgelopen nacht is een van de ellendigste geweest van
onze hele reis tot dusver. We zijn in een enorm brede
onweersgordel terecht gekomen, waar geen ontsnappen aan
was. Links, rechts, voor, achter en boven ons bliksemde en
donderde het alsof de hel was losgebarsten. Uren en uren
aan een stuk (tot 4u30) hebben we binnen ongerust zitten
afwachten tot het voorbij zou zijn. Krakende bliksems, met
een helderheid die pijn aan de ogen deed, zagen we overal
rond ons op het water kletsen. En gieten. Het water
stroomde over het dek. Het ellendige is dat je niet weet
hoe lang het gaat duren. Het onweer was gisterenavond om
19u begonnen, en dan is wachten tot 4u30 oneindig lang en
uitputtend. Maar goed. We zijn erdoor en we leven nog.

04u45 We zetten de navigatieapparatuur terug op en zien
dat er twee schepen op aanvaringskoers liggen.
04u50 Eentje lost zichzelf op, de andere, de Tayrora
Princess, roepen we op om te vragen of hij ons gezien
heeft. De kaptiein antwoordt slaapdronken en in gebrekkig
Engels dat het geen probleem is.
05u00 Ik rem de boot af omdat "wat geen probleem is"
voor de Tayrora Princess, potentieel wel een probleem voor
ons kan zijn: in splinters gevaren worden door een
vrachtschip.
06u00 Wissel van de wacht, Haïkes beurt. Het wordt licht
maar het giet nog steeds bakken uit de lucht. Nog steeds
op motor.
07u00 De kinderen worden wakker. De jongens hebben van
heel het onweer niks gehoord noch gezien. Sepke hebben we
vannacht wel gezien en staat er wat beduusd en moe bij.
09u00 Wissel van de wacht. Haike heeft pistolets gemaakt
die ik straks in de oven moet steken. Seffens niet
vergeten onze elektronische apparatuur eerst uit de oven
te halen!
10u00 We bellen met de Flash V die nu 30 mijl achter ons
vaart. Ze hebben in hetzelfde onweer gezeten en dezelfde
angsten doorstaan. Over de voorbije nacht zegt Koen
droogjes: "Niet vergeten dat we dit voor ons plezier doen,
hé!"
11u05 Beet! Een tonijntje van nog geen kilo. We hebben
de jonge snaak teruggegooid. Zijn tijd was nog niet
gekomen, hij moet eerst nog groeien en veel kindjes maken.
12u15 Pistoletjes zijn klaar. Aan tafel.
13u00 Weerbericht nog eens binnen gehaald. Tegenwind
(gelukkig weinig) tot in Galapagos. Het zal motoren
blijven. Ook regen voorspeld. Hopelijk zit daar geen
onweer meer tussen.
13u15 100 liter diesel bijgetankt uit bidons. Geen
druppel gemorst (met hevelpompje). We kunnen nu 50 uur
verder op motor.

3 opmerkingen:

  1. Stout bericht aan Oma Stellamans:

    die Inter Tropical Convergence Zone, die dolldums dus, met al die donders en bliksems... Daar moeten ze nog een keer door als ze terug naar huis willen. Ze zullen er dus aan gewend geraken.

    Nu ja, het enige jacht waarvan ik weet dat het ooit door een bliksem geraakt werd, kwam dat tegen in... de Middellandse Zee. In de jachthaven van La Palma!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt Thomas voor de rilling extra bij de daver die mij eigen geworden is als de smallnesters niet aan wal liggen. Ik heb nooit geloofd dat kaarskens de goden gunstig zouden stemmen maar tot nu toe lijkt het wel te helpen. Ik denk dat ik er nog eentje bij zal aansteken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Brrr, Nestjes! De koude rillingen lopen hier over onze ruggen. We wensen jullie nog een voorspoedige vaart zonder extra verlichting en tromgeroffel!
    En van oma tot oma: ik mag er niet aan denken dat enkele van onze kinderen/kleinkinderen in een scheepje de grote oversteek zouden maken. Al zou ik hen er evenmin van weerhouden, de kaarsjes zouden ook hun werk mogen doen, in de hoop dat de sereniteit, de rust en de kalmte van een brandende kaars de innerlijke storm wat tot bedaren zou kunnen brengen.

    BeantwoordenVerwijderen