=?utf-8?Q?Dagboek van een oversteek: Van Namibi=C3=AB naar Sint Helena - deel 2?=

Dag 3 - Zondag 4 maart 2012

Een hele dag geen andere boten gezien. De condities zijn fantastisch. De zon
schijnt,
zee is kalm en we hebben 15 knopen ruime wind. Als je zou kunnen kiezen
zouden het altijd deze condities zijn. Het is intussen weer een stuk warmer
geworden, ook 's nachts, wat bijzonder aangenaam is.
Ik ontdek net op tijd dat de harpsluiting onderaan de genua is
losgekomen. Het onderste voorlijk van de genua was zo al lichtjes gaan
scheuren, maar gelukkig waren we er op tijd bij om de harp te vervangen en
erger te voorkomen. Het kleine scheurtje zal niet verder scheuren.

's Middags eten we kip met mais en worteltjes (want de vijf kilo wortelen
die we in Walvisbaai kochten worden sneller slap dan voorzien).

In de namiddag wordt huiswerk gemaakt en spelen we wat
gezelschapspelletjes (Monopoly Deal en Mini Risk zijn onze favoriete
reisspelletjes).

Net voor het ondergaan van de zon varen we door de grootste familie
dolfijnen die we ooit gezien hebben. Honderden enthousiaste dolfijnen die
show verkopen, overal, dicht en ver, rond de boot.

De voorspelde 20 knopen voor de nacht komt maar niet en dat maakt dat we
een bijzonder rustige en trage nacht varen, omdat we enkel de gennaker hadden
laten staan. Een vrachtschip dat onderweg is
naar Gibraltar maakt een geweldig vriendelijk uitwijkmanoeuvre om achter
ons langs te varen. Verder niks te zien aan de horizon. En boven ons niks dan
sterren en een driekwart maan.

Dag 4 - Maandag 5 maart 2012

We hebben een beetje teveel brood gekocht in Walvisbaai, en daarom is het
de derde ochtend op rij dat we 'verloren brood' of 'gewonnen brood' of
'bikkebakkeboke' of 'broodineengeklutsteigesoptengebakken', eten.

De voorspelde 20 knopen is dan toch met wat retard aangekomen en we varen tussen
de zes en de zeven knopen enkel op gennaker.

Na een lange zoektocht vinden we de
'Atlantic Pilot Atlas', ergens diep onder ons bed terug, die we gekocht hadden
voor onze eerste Atlantische oversteek in 2009. Alle weersomstandigheden (wind,
stroming, cyclonen, ...) zijn per maand prachtig in kaart gebracht. Het toont
ook de klassieke zeilroutes en de scheepvaartroutes die gebruikt worden in de
Atlantische Oceaan. Wat studeren in het boek leert ons dat we de 'World Cruising
Routes' van Jimmy Cornell een beetje te optimistisch gelezen hadden, en te snel
hadden aangenomen om na Sint Helena en Ascension via de Kaap Verden naar de
Azoren te varen, om die lange tocht in twee te breken. Maar nadat je de doldrums
aan de
evenaar gepasseerd bent, liggen die Kaap
Verdische eilanden immers pal tegen stroming en wind in april en mei. We zullen
dus nog wel zien of we dat gaan halen. Als we die Kaap Verden niet halen, wacht
ons
dus nog de langste oversteek van heel onze trip. Ascension - Azoren: 3300
mijl... De vorige lange oversteken waren:
1. De Stille Oceaan: Galapagos - De Markiezen: 2900 mijl (18 dagen)
2. De Atlantische Oceaan: Canarische Eilanden - Caraiben: 2700 mijl (17 dagen)
3. De Indische Oceaan: Cocos Keeling - Rodrigues: 2300 mijl (14 dagen)

Bovenaan dit lijstje komt er dus nog eentje bij van 3300 mijl, wellicht meer dan
drie weken varen, want doorheen windstiltes en niet de hele tijd 'met de wind
vanachter'. Nog heel veel varen dus voor ons, en wat het extra spannend maakt:
we gaan dat moeten doen met de voedselvoorraad die we in Afrika hebben
ingeslaan, omdat
in St Helena en Ascension bijna niets te krijgen is...

Een lange uitleg om maar te zeggen dat we beginnen vissen zijn.

3/05/2012
Om 10u (utc+1):
Positie: 019 48.927 S 005 46.138 E
Course: 291 Deg
Speed: 6.28 Kts
Wind: 12 knts SE
Waves: 3 m
Distance to St Helena: 700 miles