Om 15u30 gaat de telefoon. “UPS Fiji here. We have a package in transit for you.”. De man begrijpt mijn enthousiasme niet goed, en vindt het ook vreemd dat ik het niet erg vind om 70 Fijian Dollars (30 euro) te betalen om een douanebeambte mee te brengen naar de boot om het pak daar officieel ‘in transit’ te openen.
Een volledig nagelnieuwe, glimmende ankerlier in een kartonnen doos. De douanebeambte wilt eerst nog zien waarvoor dat ding dient, en drinkt daarna met de UPS contactpersoon en diens baas een hele fles Fanta van twee liter leeg, terwijl ze ons uitvragen over de reis. Geen controle. Uit interesse. Ze besluiten dat we gek zijn.
De ankerlier is precies een week onderweg geweest en we zijn twee weken in de weer geweest om het probleem opgelost te krijgen. Nooit gedacht dat dit hier ging lukken. Veel pluimen gaan dan ook naar Ship Shop en Beneteau. Onevenaarbare service, zelfs aan de andere kant van de wereld. En onder garantie!
Nu moet ik wel nog opletten om te vroeg victorie te kraaien. Morgen moet de ankerlier nog succesvol geïnstalleerd worden. Daar heb ik de hele dag voor uitgetrokken, terwijl Haïke boodschappen gaat doen (al ons eten is op).
Tot zover hopelijk de historie ankerlier. Ondertussen zijn de dagen ook leuk voorbij gegaan. We hebben op een paar desolate plaatsjes kunnen ankeren. Waar mogelijk gingen we in de buurt van een resort aan een boei hangen, en gingen vervolgens hun zwembad ‘crashen’.
Waya, was ook een uniek eilandje. We ontmoeten er de Belgische skipper Jens en zijn vrouw van de 82 voet lange Oyster “Rivendell”. Ze komen langs gezwommen met een fles wijn. Wie er later ook komt langsgezwommen is een hond. Schat van een beestje dat, toen we er aan land gingen om de ceremoniële cavawortels te gaan afleveren, ons maar bleef volgen. Toen we met de Moo terug op onze boot aankwamen, zagen we in de verte het beestje door de branding zwemmen. De hond had beslist om met ons mee te varen. Zo’n schattig beestje. Als we niet hadden geweten wat een miserie het is om een dier mee aan boord te hebben bij het inklaren in Australië, dan hadden we het wellicht meegenomen. Nu het beestje uit het water gevist, in de Moo gezet en terug aan land gebracht. Hij keek heel droevig toen we zonder hem terug naar de boot voeren…
We zijn naar Viti Levu teruggekeerd via het Castaway Island, via Musket Cove, en nu liggen we terug in Denarau Marina. We blijven hier nog een aantal dagen (repairs & provisioning) en zeilen dan naar onze volgende etappe: Vanuatu.
Allez, omdat we goed gezind zijn, ook nog een lap foto’s bij de eerste reeks van Fiji (omdat ik niet weet hoe ze er apart op te krijgen)!
We zijn heel goed gezind. Dus ook twee filmpjes:
Den Hond
en het vervolg van Den Hond
Stuur die hond naar hier. In de doos van de lier als "retour". We halen die wel op bij Beneteau.
BeantwoordenVerwijderenZiet er een trouw vriendje uit.
Oops. 'k Dacht dat het knopje "reactie plaatsen" ook mijn geboortedatum en schoenmaat zou vragen. Niet dus.
BeantwoordenVerwijderenAnoniem zei = Dirk (van de chinees)
Oei, Dirk van de Chinees die een hond bestelt ?!? ;-)
BeantwoordenVerwijderen