Wat een hel is het hier geweest vannacht. We hebben windstoten gehad tot 48 knopen (windkracht 10). Geen oog dichtgedaan.
48 Uur van dat gebeuk achter een anker, is van het goeie teveel. Het is zenuwslopend als je bedenkt wat er allemaal mis zou kunnen gaan in zo’n natuurgeweld.
Het enige positieve dat nu te bedenken valt, is dat Da Big M een fantastisch anker is en dat we blij mogen zijn dat het motortje van de Moo nu zelfs beter loopt dan voorheen, na een uitgebreid onderhoud.
Verder vandaag met de Argentijnen het stadje bezocht, wandeling naar ander stadje gemaakt, blij zijn dat de boten er nog liggen en een dutje gedaan.
Morgen zou de wind wat normaler worden, laten we de hel hier achter en varen we naar een stukje paradijs. Althans, dat hopen we toch.
Och arme toch. Ja, eer het effect van mijn kaarske aan de andere kant van de wereld is duurt dat veel langer dan een mededeling via de sateliet. Daar zal iets moeten op gevonden worden.
BeantwoordenVerwijderenVaar maar naar veiliger en paradijselijke oorden.
deze ochtend is het hier windstil, de zon straalt al vanaf de vroege ochtend, voorspellingen tot 25 graden in paradijselijke delen van Vlaanderen...heerlijk geslapen in een zacht bed en opgestaan met een dampend kopje koffie, de koeien gegroet (er zit een 150 kg zware, half ontblote koe bij die een papje aan het herkauwen is) en jullie "hel" gelezen...
BeantwoordenVerwijderengroeten aan alle vijf én da Big M !
Ilse wordt wel op haar wenken bediend na haar verzoek om wat minder jaloers makende verhalen. Wij genieten inmiddels van Mees en Pieter die ook dankzij jullie goede zorgen hele serieuze mensen zijn geworden. We gaan maandag bij de lunch met Guido en oma Stellamans eens goed ervaringen uitwisselen.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groeten van Hanneke en Pim
Oei, 't is inderdaad minder paradijselijk voor 't moment, maar we zullen des te meer genieten van jullie volgende fantastische plekjes. We duimen voor een aangename (!) zeebries.
BeantwoordenVerwijderenIs dat nu allemaal mijn schuld? Sorry hoor!
BeantwoordenVerwijderenJa man, zo herkenbaar. Wreed hé, de hele nacht op dat anker moeten vertrouwen. En weten dat één kapotte schakel aan die ketting je hele droom aan diggelen kan slaan. En toch, en toch... Op een dag zit je weer achter je bureau en denk je 'Mmm, ik wil wel nog een keer zo'n nacht'. Want op zo'n nacht... lééfde je.
BeantwoordenVerwijderen"Passies zijn als de winden die de zeilen van het zeilschip bolzetten. Ze doen het schip soms vergaan. Maar zonder hen kan het schip niet varen. En jullie wil varen."
BeantwoordenVerwijderenGrtjs
Ingrid
Zeg, iets gevoeld van die zeebeving daar?
BeantwoordenVerwijderen