vervolg niet meer op de blog te zwieren. Excuus.
Het is intussen teveel gaan waaien en worden opnieuw wild
dooreen geschud door metershoge zeeën.
Nog 50 mijl ellende om snel te vergeten...
woensdag 29 september 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
?? Wat jammer dat we die dichterlijke blik-opener voortaan moeten missen. Hopelijk kom je nog op die 'beslissing' terug Willem. Er zijn woorden van en voor het hoofd, andere van en voor het hart. De eerste zijn als fast-food, verslaggeving van gebeurtenissen, boeiend maar voorbijgaand. De tweede moeten worden geproefd om er lang en ten volle van te genieten. Er gebeurt niets of niet veel, maar er IS des te meer. Als er iets is wat ik graag meerdere keren zal willen lezen zijn het de mijmeringen van die nacht. Niet ophouden please, Willem. Goeie vaart nog verder. We volgen jullie nog steeds op de voet.
BeantwoordenVerwijderentijd voor een stormachtig, wervelend, heroïsch stukje poëzie !? (niet stoppen, Willem, goe bezig !)
BeantwoordenVerwijderenMooi Willem,
BeantwoordenVerwijderenDe wereld kan zo overweldigend mooi zijn. Je kan schilderen met woorden. Ik was ontroerd.
Hoi Nestjes,
BeantwoordenVerwijderenwe zijn terug van weggeweest! En wat een festijn om de blog van de voorbije week te lezen. Willem die dicht, Sepke die flauw valt, nederlands pratende vanuatu-kindjes, we want MORE!