30 busticketjes hebben we vandaag gekocht om van Portosin naar Santiago de Compostella en terug te reizen. Wat een bedevaart.
Voor zo ver we weten is er geen mirakel gebeurd (of net wel: ‘t Is maar hoe je de dingen bekijkt).
De teen doet meer pijn dan vóór de bedevaart (het is een mirakel dat ik er niet erger aan toe ben, als je de andere pelgrims daar met meer blaren dan voeten ziet arriveren).
Tijdens onze terugweg zijn we in panne gevallen met bus nummer 5 (we hebben miraculeus een ontploffing overleefd, we zaten net met z’n vijf op de achterbank toen we een luide knal onder ons hoorden).
We zijn uit de bus gestapt en hebben buiten een half uur op de vervangbus gewacht (na een evacuatie konden we onszelf in veiligheid brengen alvorens gerepatrieerd te worden).
Het is fijn thuiskomen in onze Nest na 7 uur bussen (we hebben geluk gehad dat onze boot niet gestolen werd tijdens een dag onbeheerd achter gelaten te zijn).
Nog iets opmerkelijks. We zijn vandaag voor het eerst op restaurant geweest tijdens onze reis. Haike, Sepke en ik namen Calamares, Flor kip en Ward spaghetti. ‘t Heeft ons deugd gedaan.
Morgen gaan we wellicht een stukje verder, hoewel het verleidelijk is om nog een dagje in de jachthaven met Wifi-internetverbinding te blijven liggen. Het geeft de mogelijkheid wat meer foto’s op de blog te kunnen posten en het was plezant om met Oma & Opa en Lucce & Bea te kunnen skypen.
En ik mij maar zorgen maken dat het op zee zo gevaarlijk is! terwijl het openbaar vervoer ook geen veiligheid garandeert. Toch hebben jullie waarschijnlijk een "wond-erlijke" plek gezien.
BeantwoordenVerwijderen