19 & 20 – 10-2009 – Dag 87 en 88 – Van Madeira naar de Canarische Eilanden

Knalrood was de opkomende zon boven Isla Graciosa, een eilandje te noorden van Lanzarote, toen we voor het eerst sinds Madeira land in zicht hadden. 

Ja, ja, we zijn met ons vijfjes, helemaal alleen, in een bootje van Nieuwpoort tot aan de Canarische Eilanden gezeild.  De rode lijn op onze wereldkaart van onze afgelegde weg is al iets minder belachelijk, in vergelijking met wat ons nog te wachten staat.

We liggen in een prachtig baaitje te recupereren van de overtocht.  Net één van de kleine supermarktjes van Isla Graciosa geplunderd van twee kippen, wat vers fruit en verse groenten.  Die hadden we gemist.  Aan de staat van de winkel was op te maken dat we niet de eerste plunderaars waren. 

Ditmaal was het een oversteek om van te genieten.  Een aangenaam tempo van niet te hoge golven, prachtig weer, overdonderende heldere sterrenhemels, perfecte wind uit goeie hoek…  We zijn hierheen gevlogen.   Het ging zelfs zo snel dat we tijdens de tweede nacht moesten afremmen om niet in het donker aan te komen in Isla Graciosa.  We hadden gemiddeld 7 knopen geklokt (waar we normaal een gemiddelde 5,8 knopen voor hadden ingeschat want ‘s nachts gaat het vaak trager).  Het feit dat we de oversteek samen met de Sunboy hebben gedaan, heeft er ook voor gezorgd dat het snel ging.  De Sunboy is een veel snellere boot (groter, meer zeil, meer een racer) dan A Small Nest, maar met wat werken lukte het ons om de Sunboy bij te houden.  Gennaker op, gennaker binnen, 1 reef in het zeil, de reef er terug uit.  Twee reven erin, weer eentje eruit, genua uitgeboomd,dan terug gewoon …  We beginnen A Small Nest goed te kennen zo.

De tijd ging ook snel voorbij.  De kinderen hebben zich gedurende die twee dagen en nachten geen seconde verveeld.  Ze hebben boeken verslonden (Geronimo Stilton, Roald Dahl, Godfried Bomans, Asterix, …) en Flor heeft ons uren geanimeerd door voor te lezen uit zijn favoriete boeken over de avonturen van Piep de Muis en Jop de Haai (bijzonder leuke boekjes van auteur Jonas Boets).  Verder werden de dagen gevuld met walvissen spotten, nintendo spelen en met elkaar praten.  De nachten (avonden) werden gevuld met het turen naar de sterrenhemel met de sterrenkaart.  Cassiopeia, Pegasus, Andromeda, De Grote en de Kleine Beer: ze hebben geen geheimen meer.

Haïke eigenlijk niet veel gehoord of gezien.  Ze had de andere wacht tijdens de nacht, en overdag ging ze volledig op in haar thriller van Stieg Larsson.  600 bladzijden op een dag uitgelezen.  Blij dat ze terug is.  

Nu lijkt het wel alsof we in Afrika liggen.  Isla Graciosa is een vulkaaneiland, heeft geen verharde wegen, er rijden maar een paar jeeps op rond, het is er woestijnachtig, en het dorpje heeft witte huisjes met blauwe en groene deuren en luikjes.  Bijzonder schilderachtig. 

We laten jullie.  Er zitten twee kippen in de oven, de rijst pruttelt en de currysaus moet nog gemaakt.  Eten en slapen, zonder veel heen en weer geschud, da’s al wat nodig is om vandaag weer volmaakt gelukkig te zijn.