5 mei 2010 – Dag 285 – Hiva Oa, het eiland van Gauguin en Brel

Een pittige wandeling gemaakt, de berg op, naar het kerkhof van Atuona.  Op het kerkhof met fenomenaal zicht op zee, liggen Paul Gauguin en Jacques Brel hier voor eeuwig te genieten.

 

Paul Gauguin verliet op het einde van de 19de eeuw zijn thuisland Frankrijk omdat hij zijn schilderijen niet verkocht kreeg in Frankrijk en de critici niet van zijn stijl hielden. Maar een andere reden was omdat hij in nauwere schoentjes geraakte door zijn afwijkend seksueel gedrag. Hij had een passie voor 13 jarige meisjes en hij kreeg het aan de stok met het Franse gerecht en de katholieke kerk. Gauguin week uit naar Tahiti, en na wat omzwervingen belandde hij in 1901 in Atuona (Hiva Oa). Het eiland was eigendom van de katholieke kerk, en hij hield zich lang genoeg koest om het vertrouwen te winnen van die kerk. Hij mocht een huis bouwen naast de winkel waar hij zijn wijn kocht (om jonge meisjes zat te voeren). De oude vos verleerde zijn streken niet, noemde zijn huis "Maison du Jouir". De priesters en nonnen hadden er hun handen mee vol om de jonge meisjes uit zijn greep te houden, en werden daarom door Gauguin constant bespot. Hij heeft zelfs een pornografisch beeld gemaakt van de plaatselijke bisschop dat hij in zijn voortuin zette. Uiteindelijk slaagde hij er toch in om de ouders van een veertien jarig meisje om te kopen met een naaimachine, en de toestemming te krijgen om met het meisje samen te wonen. Lang heeft zijn lelijk liedje niet geduurd. In 1903 hebben ze hem dood op zijn bed gevonden. Tussen de pillen en de flessen wijn. Zijn huis is er niet meer, maar de winkel staat er nog steeds. Pas na zijn dood is Gauguin eigenlijk pas een zegen geweest voor de Markiezen: omdat hij nu geen meisjes maar toeristen lokt.

Jacques Brel was wel een zegen voor de Markiezen tijdens zijn verblijf hier. Hij was met zijn maitresse en verpleegster, Maddly Bamy, naar Hiva Oa gevaren, in zijn zeiljacht de Askoy (nu terug naar België gehaald voor restauratie door Wittewrongel). Hij heeft hier de laatste jaren van zijn leven doorgebracht, en maakte zich hier heel geliefd met zijn vliegtuig, de Jojo, dat hij van Bamy gekregen had. Hij vloog mensen van het ene eiland naar het andere, bracht de post rond, haalde medicijnen en voedsel op, enz. Om de lokale eilandbevolking wat uit haar isolement te halen, voerde Brel een projector aan en draaide films. Zijn bijnaam was hier 'l'homme avion'. Geregeld nam hij de locals mee in zijn vliegtuig, en naar het schijnt aperitiefde hij graag met zijn gasten tijdens het vliegen. In 1978 ging het steeds slechter met Brel (hij had longkanker) en werd hij op het vliegtuig naar Frankrijk gezet om in een Frans ziekenhuis opgenomen te worden. Hij zou niet meer levend terugkomen. Op 12 oktober werd zijn stoffelijk overschot teruggevlogen naar het eiland Hiva-Oa, waar hij werd begraven in de buurt van het graf van Gauguin.

De rest van de dag vullen we met ons dagelijks werk. Klusjes aan de boot, Haïke doet de was, we verwelkomen de Elena die hier aangekomen is, we aperitieven met de twee Japanners Hiroshi en Yuuki van het zeiljacht Yaima, en lachen ons samen een breuk. Bijzonder leuk volk, die Japanners. De kinderen horen we ook niet meer. Die zijn zich nu aan het verdiepen in origami, na de initiatie les van Yuuki.