We hebben 4 van die plastieken inktvissen gekocht om te vissen. 4 omdat je
er dan 3 reserve hebt als je er eens eentje kwijt bent. Ondertussen waren
we er dus al 2 kwijt door de minderwaardige lijn, en zijn er nog 2
reserveazen. Geen probleem. Aas aan de vislijn vastmaken, uitgooien, effe
wachten (30 minuten), beet, genua binnenhalen om vaart te minderen, vis wat
uitputten, en beginnen binnenhalen. Spannend. Wat zou het nu zijn? En dan
plots: "ploink". Vislijn weer geknapt. Derde vis die met zo'n dure inktvis
gaat lopen. Mijn vloek galmde over de oceaan!
Toen waren er nog één... Inktvisazen. Tijd om van taktiek te veranderen.
Ik heb mijn lijn van mijn kite bovengehaald (breeksterkte van 300 kg),
daaraan heb ik een metalen draad bevestigd van 2 meter, zodat de vissen het
touw niet kunnen doorbijten, en daaraan mijn laatste inktvis met een
vlijmscherpe haak erin verstopt. Als er iets is wat we niet willen
verliezen is het die laatste inktvis!
En dan: het aas zo'n 30 meter achter de boot aanslepen en wachten. Een uur,
niks. "Het gaat verdomme niet lukken met dat dikker touw zeker?". Nog een
uur later: niks. "Die inktvis is eraf zeker?". Touw binnenhalen om te
checken. Halverwege merk ik serieuze weerstand. En er springt een vis op.
Aha! Beet!
We hebben een prachtige daurade (goudbrasem) van een 70 cm binnengehaald.
Van medelij geen sprake: de ovenschaal in!
Het avondmaal was een feest. De kinderen hebben ervan gesmuld (de enige vis
die ze normaal lusten is de fishstickvis). En plots: een graat in mijn
keel. Moervast. Even dacht ik: dat zou het nu wel zijn: sterven in het
midden van de oceaan door een onnozele visgraat. Een snee of drie brood
later is de graat losgeraakt en naar beneden gezakt. Voortaan iets trager
eten als het vis is...
Na het eten, als het goed donker was, hebben we nog even 'Disco' gespeeld.
De muziek op volle bak, flikkerende zaklampen aan en allemaal dansen.
Hoogtepunt van de fuif was het nummer 'Pokerface'.
En dan de kinderen hun bed in, en wij afwisselend de nacht in. We moesten
extra waakzaam zijn omdat we door een gebied varen waar eerder een onbemande
vissersboot was gesignaleerd. Het zou nogal onnozel (en een geweldig
toeval) zijn. Op zo'n gigantische oppervlakte op een onverlichte boot
knallen. Maar het risico hebben we niet genomen en wat minder gelezen
tijdens de wacht en wat meer rondgekeken
Dag 9 (30/11/2009)
Geen vissersboot gezien. Ook vandaag nog uitkijk gehouden, maar het gebied
waar ie zou kunnen ronddobberen zijn we min of meer gepasseerd.
Vanavond kip met curry, dus moest er niet gevist worden. Ideaal om wat
slaap in te halen.
De kinderen zijn in hogere versnelling hun schoolboeken aan het doorwerken.
Opperste concentratie in 30°C in het midden van de oceaan. Ze willen
vakantie als we aan de overkant zijn en dus wat voorsprong nemen. Omdat
Flor zijn rekenboek afgewerkt heeft was het aperitief met snoepjes. En zo
is er iedere dag wel een of ander klein leuk feestje.
Vannacht gaan we ons "half way point" passeren. En dat ga ik vieren met een
Duveltje. Wellicht terwijl de Sint hier komt binnengevallen met zijn pieten
(hij passeert hier toch wel toevallig met zijn boot zekerst, op weg naar
Antwerpen). Hij komt nu al langs omdat de kinderen dan wat langer kunnen
genieten van hun cadeautjes (voornamelijk boeken) tijdens de overtocht (en
hij nu toch in de buurt was).
Die leguaan gaat nogal schrikken.
oef dan kan de Sint hier wat later komen....of althans kunnen we uitleggen waarom hij dit jaar te laat zal zijn in België.
BeantwoordenVerwijderenD.
vissen is ervaring opdoen, dat hebben we ook al ondervonden, maar je haalt ze daar uiteindelijk wel makkelijk uit het water, smakelijk.
BeantwoordenVerwijderenwillem, je doet me meer en meer aan MacGyver denken...
BeantwoordenVerwijderenik drink alvast ook een Duveltje voor 'half way' and 'good luck'
take care,
luc
Beste Willem,
BeantwoordenVerwijderenEen paar jaar geleden was er ene Thomas S. die ongeveer hetzelfde deed als wat jullie nu doen. Hij vaarde ook in onze dromen rond. En net als bij jou liep er een rode draad (!) door zijn verhalen: die van afgeknapte vislijnen, verloren aas en ‘net-niet-vangsten’. Met wat geluk vang je een vis met één van zíjn haken in de mond. In dat stuk van de oceaan alleen al moeten er zo nog tientallen rondzwemmen ;-)
Geniet verder van elkaar, van de oversteek en van de Duvel!
Pedro
Toch wel gevarieerde menu's aan boord! Voor heerlijke receptjes sta ik altijd open.
BeantwoordenVerwijderenDie dorade wou weerwraak nemen door een van zijn haakjes in jou keel te laten prikken. Zou hij net hetzelfde gevoeld hebben als gij toen je die graat van hem inslikte?
Drink gerust een heerlijke Duvel. Een toast ook voor Flor zijn rekenprestatie en een applaus voor Haïkes creatieve kookkunst in het midden van de oceaan.(Haïke lust je nu echt al vis?)
Kijk, Pedro hierboven, die weet natuurlijk wat ik al lang aan het denken ben: 'Wanneer gaat Willem de wijze raad opvolgen die ik hem geheel belangeloos en gratis gegeven heb, namelijk: gebruik veel te dikke vislijn en machtig grote haken, anders ben je failliet voordat je aan de overkant komt.' Maar niet willen luisteren, hé? Niet willen luisteren!
BeantwoordenVerwijderenSanté!
BeantwoordenVerwijderen