vrijdag 2 april 2010

2-04-2010 Galapagos

We zijn er en liggen voor anker in San Cristobal.



Toen ik me deze ochtend nog een uurtje zat te vervelen tot aan het waypoint om naar de haven van San Cristobal te draaien, dacht ik: snel nog eens mijn superaas in het water gooien. Door Koen T. sta ik nu toch bekend als een visser die in verboden viswater tonijn boven haalt, en achterna gezeten wordt door Greenpeace.



Hier mag het dus ook niet. Maar allez, we zijn er nog niet echt, vond ik.



Werkelijk twee minuten later: “Beet!”. Een geweldige snok aan de lijn. Haha, dacht ik: “Stand by for Sushi!” Snel de jongens wakker roepen om me wat te helpen en de genua in te rollen. Ik moet mijn evenwicht houden want er wordt serieus aan de lijn getrokken. Tijdens het binnenhalen van de lijn nog een serieuze snok. Mannekes, wat is dat?



En dan nog twee minuten later haal ik de helft van een geweldig grote tonijn binnen. Minder dan de helft. Een haai is met het grootste en lekkerste stuk weg, terwijl ik de tonijn aan het binnenhalen was. De boef!





OK, we gaan hier eens aan land. Ze zijn hier nogal katholiek en het is goeie vrijdag. Benieuwd of we onze papieren in orde gaan krijgen.



Ah. Nog iets helemaal anders. Net een mailtje ontvangen van een vriend:





Willem



Momenteel ben ik bezig om wat animaties te maken voor op het grote ledscherm in het decor van het VTM Schlagerfestival.
Nu had ik voor Vader Abrahams "Daar in dat kleine café" een fotootje van een boot nodig.
Ik ben zo vrij geweest om er één van je blog te plukken en in te werken in de animatie van mijn haventafereel.
Met andere woorden: vanaf vrijdag komt op het Schlagerfestival "A small nest" achter vader Abraham even voorbijgevaren op het 25 meter brede ledscherm :-)
Alvast een screenshotje.

Bart





Allemaal!

2 opmerkingen:

  1. Beter idee dan die storende aangezichten op de achtergrond in de Laatste Show. 'Gapend lijk uilen op 'n zieke koe, zou oma zaliger gesteld hebben. Overigens heeft Michiel zich ontpopt tot een prima presentator, de evenknie van Uytterhoeven, gevat als hij uit de hoek kan komen met de nodige luim -of sérieux als 't er op aankomt. Vader Abraham kwam weer's onder de spots, en wel nog bij zuurzoete Phara (die er meer en meer als 't vermoeid model begint uit te zien) n.a.v. de komst van Brigitte Raskin die Johan Anthierens wil laten herdenken met een gedicht in een metrostation in A'pen. Het opdiepen van de beelden vd confrontatie ooit ts JA en VA nav het Smurfenlied was dan weer recht in Brigitte haar oog: "iets waarmee JA nu eens niet herdacht moest worden vond ze," en gelijk heeft ze: hij was een buitengewoon getalenteerd schrijver. Zijn geschriften zijn door haar te boek gesteld. Ik leg er een klaar voor je, Willem tegen dat je thuiskomt. Olijk Pasen daar in de Galapagos van Opa,Oma & Mika, die meer en meer op de hond van Man-bijt trekt!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oma Stellamans3 april 2010 om 11:09

    Jou verhaal lijkt net het dramatische verhaal van Hemmingway in "The old man and the sea".
    Alleen zijn de personen wat leeftijd en de locatie anders.
    Ik vertelde dit verhaal aan Sepke, Ward en Flor toen wij over de kalme Caraïbische wateren vaarden en maar geen vis konden vangen.

    BeantwoordenVerwijderen