Dagboek van de Grote Oversteek - Deel V

Zaterdag 24 april 2010 - Dag 10

Vanochtend vroeg, om 5u, zijn we het halfwaypoint
gepasseerd. We hebben er al 1500 mijl (2700 km) opzitten,
nog evenveel te gaan. Ongeveer hetzelfde als we van
Stockholm naar Lissabon zouden gevaren zijn en nu zonder
stoppen nog eens terugvaren. We vieren onze halfweg in de
namiddag, met de chocoladecake die Sepke gemaakt heeft en
luide muziek. Geen klachten gehad van de buren.

We horen Koen van de Flash V die onderweg zijn naar
Pitcairn (een stuk zuidelijker dan onze route). Ze zullen
hun bestemming moeten wijzigen omdat er zich een megastorm
aan het ontwikkelen in het zuiden van de South Pacific
Ocean. Windkracht 10 en golven van 15 meter voorspeld.
Gelukkig komt dat monster onze kant (nog) niet uit. Wij
gaan nog altijd goed vooruit met enkel de genua.

Omdat we ons "superaas" niet willen verliezen, wisselen we
de hele dag verschillende andere azen af, want we hebben
nog maar 1 vismaaltijd in de diepvries. We hebben geen
succes. 's Avonds eten we een potje couscous met groenten
uit blik.

Zondag 25 april 2010 - Dag 11

Het is een onrustige nacht geweest. Weer veel wind en hoge
golven. De boot werd een paar keer hard aangepakt door
golven in de flank. Je schrikt je rot. Eerst een harde
klapt alsof je ergens tegenop vaart, de golf spoelt
helemaal over de boot en dan gaat de boot helemaal naar
stuurboord hellen en valt er hier en daar iets tegen een
kast of op de grond. Als je dan niet zit of ligt, vlieg
je.
Het is opnieuw bewolkt. We hebben de voorbije vijf dagen
genoeg energie kunnen opvangen met de zonnepanelen om in
onze volledige behoefte te kunnen voorzien, en we hopen
dat we ook vandaag de motor niet moeten doen draaien. Maar
dan moet het beginnen opklaren. De wind lijkt eerst wat te
minderen, dus we hijsen nog eens het grootzeil en steken
er twee reven in. Een half uurtje later trekt de wind
terug aan en vliegen we vooruit. We laten het zeil zo maar
even staan en zien of we een 24u-record kunnen breken
tegen morgen. Vanaf morgenavond zou het trouwens heel wat
kalmer worden volgens de weerberichten en dan zijn die
extra mijltjes meegenomen.

En in al die snelheid plots "Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrr". Beet!
Omdat we absoluut vis op het bord wilden, hebben we ons
superaas nog eens gegooid. En weer beet, zeg. Een blue fin
tonijn van 3 kilo. Wat een aasje! Vanavond verse
tonijnsteak met aardappeltjes en tomaatjes. Yeeha!

We zijn op onze papieren kaart van de South Pacific
binnengevaren. Die begon pas op 115° W. Het begint
overzichtelijk te worden. Nog 1300 mijl. Ruim een week.
Een dikke week.