Nog goed dat we een dagboek bijhouden, want alle dagen
beginnen op elkaar te lijken. Grijs, regen, veel wind en
rottige golven. Wat vandaag speciaal maakt: heel veel
wind. Het waait 8 Bft (tegen de 40 knopen) bij momenten,
het grootzeil is naar beneden en we worden voortgetrokken
door een klein lapje genua. De zone met slecht weer zullen
we moeten uitzitten tot het gepasseerd is (morgen of
overmorgen). We hebben snelheid geminderd (bwa, nog altijd
6 à 7 knopen, trager lukt niet echt) en wachten we wat tot
de boel overwaait. Het leven binnen is te vergelijken met
het leven in een wasmachine. We zijn een wasje op 30
graden.
Dinsdag 20 april 2010 - Dag 6
Het is al vier dagen geleden dat we nog een ander schip
gezien hebben, dus hebben we tijdens de nacht ons
wachtsysteem versoepeld en hebben we geslapen. Het doet
wat vreemd aan om maar om het uur (of 2 uur) eens uit het
bed te hoppen en rond te kijken. Maar er is hier geen ziel
te bespeuren. In geen mijlen. De kans dat hier een
vrachtschip of een tanker rondvaart is bijzonder klein, en
de kans dat hij net op het puntje zal zijn waar wij ook
zullen zijn, is nog kleiner.
We hebben die passaatwind trouwens te pakken. Het is een
stevige van 20 tot 25 knopen en we varen nu constant ruime
wind. Enkel de genua staat op en we varen gemiddeld 8
knopen nu.
Het netje dat onder de zonnepanelen hangt met onze bananen
in is losgekomen en onze bananen zijn overboord gevallen.
En we waren net zo spaarzaam geweest met de bananen.
Nog overboord: een reddingsboei. Die was uit zijn hoes
gekomen door het vele schudden, in het water terecht
gekomen en die hebben we een heel eind achter ons aan
gesleept. Toen ik de reddingsboei binnentrok is de hoes
van de boei losgescheurd en het drijvend hoefijzer is er
nu vandoor. Het was nacht, en rotweer, dus heb ik het maar
zo gelaten. Iedereen gaan wakker maken om een
Man-Over-Boord manoeuvre te gaan oefenen zou erover zijn.
Maar ook goed nieuws, de dag is aangebroken en het
zonnetje is erdoor gekomen. De zonnepanelen laden opnieuw
de batterijen op.
Ik heb de kinderen leren 'Manillen' (kaartspel), en nu
spelen we elke voormiddag terwijl mama ligt te slapen.
Da's belangrijk in 't leven: goed kunnen manillen.
Verder schieten de kinderen bijzonder goed op met hun
schoolwerk. Als we in de Markiezen aankomen, zullen ze
klaar zijn met hun rekenen voor dit schooljaar.
Tenslotte: we hebben nu 1000 mijl achter de rug. Nog 2000
te gaan. Hopelijk zijn die wat aangenamer dan de eerste
duizend
Uitermate slecht verhaal om geen wacht meer te lopen! Een tanker kan binnen 10 minuten bij jullie zijn, en een ander zeilschip zie je vaak pas als het al dichterbij is.
BeantwoordenVerwijderenDat jullie je eigen veiligheid blijkbaar niet zo hoog in het vaandel hebben staan en de kans durfen te nemen dat een eventueel vrachtschip jullie wel zal missen is nog tot daar aan toe. Dat vrachtschip zal er weinig last van hebben als ze over jullie heen denderen; en in het verleden is al vaker gebleken dat het vrachtschip na een aanvaring hooguit wat verfresten weg moeten schrapen.
Maar wat te denken van je collega-wereldzeilers die ook de wereld rond gaan. Er zijn voldoende zeilers die precies hetzelfde stuk varen. Als jullie daar in aanvaring mee komen, boren jullie iemand anders droom mogelijk de grond in. Ik hoop dat jullie in ieder geval nog wel de navigatie-verlichting aan hebben staan? Stroombesparing doe je door te besparen op de koelkast, en alle apperatuur aan boord...niet op veiligheid!
Uiteindelijk betekent goed zeemanschap echter gewoon dat je uitkijk houdt om aanvaringen te voorkomen. Als je dat niet wilt, dan moet je lekker met de caravan de wereld rond gaan!
FreAk... ik denk dat de kans groter is dat jij vandaag de lotto wint... dan dat zij worden overvaren... er zou ook wel een brokstuk van de Ijsland vulkaan op hun dek kunnen terechtkomen...
BeantwoordenVerwijderenFreAk... ik denk dat de kans dat jij vandaag de lotto wint groter is dan dat zij worden overvaren... maar er is een kans...
BeantwoordenVerwijderenNiet vergeten dat de verloren geraakte reddingsboei een hoefijzer is en dat boeike drijft nu op de oceaan als geluksbrenger voor de andere rare snuiters die dezelfde zeeën bevaren.
BeantwoordenVerwijderenNiet vergeten dat Willem en Haïke absoluut veiligheid in hun vaandel voeren.
Als ze deze vaart volhouden, dan voorzie ik de aankomst op 2, ten laatste drie mei(18 dagen).
BeantwoordenVerwijderenHopelijk zonder ongelukken. Jammer van die bananen. ("de beste stuurlui staan aan wal").
Ik waardeer je bezorgdheid die spreekt uit je mail, Freek.
BeantwoordenVerwijderenManillen! Dat heb ik dikwijls op het strand zien spelen (als ik bij mijn tante en nonkel ging logeren in Oostende), maar ik heb het zelf nooit geleerd. Altijd een leuk tijdverdrijf: kaarten.
BeantwoordenVerwijderen