Dagboek van de grote oversteek naar de Azoren: beating in the wind

We hebben nu de doldrums achter ons gelaten. Aanvankelijk hadden we vooral
noordenwind en we werden dus wat verder westelijk geduwd, maar gaandeweg
draait de wind eerst naar het NO en hoe verder we gaan, daarna naar het
ONO. Doordat we dezelfde scherpe hoek tov de wind blijven varen zullen we
vanzelf een boogje maken naar de Azoren. Dagelijks krijgen we een perfect
weerbericht ge-sms-t van onze eigen Armand Pien, Bert, die ons traject
nauwlettend in de gaten houdt.

Het is wel nog een pokke-eind, zeg. Nog minstens 2200 mijl. We gaan ook een
stuk minder snel dan als we met de wind mee varen, we verwachten nog twee
weken en een half te varen. En in deze condities lijkt dat nog geweldig
lang.

De neus van de boot slaat door de golven. Af en toe wordt de boeg hoog in
de lucht geduwd en komt daarna met een harde klap neer in het golfdal.
Slapen vooraan is nu echt moeilijk. We zullen ons een beetje moeten
herorganiseren...

Mads heeft zijn herstellingen gestaakt omdat het te ruw was om eraan verder
te werken. Maar hij heeft zijn trysail gezet (een soort storm-grootzeiltje)
en met zijn genua erbij gaat het prima. Geen noodzaak meer om uit te wijken
naar de Carieb, dus. Gelukkig, want daar staat het orkaanseizoen bijna voor
de deur.

We hebben een golf binnen gekregen in de voorste badkamer, waar een grote
stapel tijdschriften (Vrij Nederland) lag. Allemaal kletsnat, en gelukkig
allemaal gelezen. De kinderen hebben zich geweldig kunnen uitleven in het
in snippers scheuren van die Vrij Nederlands en ze te laten vliegen over de
oceaan. Zo vrij zullen ze nog nooit geweest zijn.

Vissen gaat nu helemaal niet meer. Al een hele dag varen we door zeewier.
Als je je aasje tien minuten in het water meesleept, verandert het in iets
wat op een hamster lijkt, door al het zeewier dat eraan blijft hangen. En
hamsters is nu niet een populair gerecht bij tonijn en wahoo, zoals
iedereen natuurlijk wel weet. Het is dus wachten tot we door dat wiergebied
zijn hier, vooraleer opnieuw kan gevist worden.

Ondertussen worden we vegetarisch eten gewoon. (Nu ja: af en toe krijg ik
wel nog een paniekaanval tijdens mijn nachtwachten en dan trek ik stiekem
een zak billtong - gedroogd Zuidafrikaans vlees - open om mijn
psychologisch eiwitniveau op punt te houden). Vandaag was het rijst met
banaan (onuitputtelijk zijn die rotbananen), tomatensoep met korstjes en
koolsla. Vanavond eten we brood. Met banaan. Oh, ja, het ontbijt bestond
uit geplette banaan met een klein scheutje rum erin. Man, man, man! Wat een
fantastisch zeemansontbijt!

Niet veel nieuws verder.

Situation 4/12/2012 18:10 utc
Pos: 004 55.220 N 026 50.541 W
COG: 316 Deg
SOG: 5.56 Kts
Wind 10 Kts NNE