Zaterdag 28 april 2012, dag 24
Blijkt nu dat het front dat ons gepasseerd is een ware genua verslindende storm is geweest. Een uur nadat onze genua gescheurd werd in een squall, gebeurde hetzelfde
met de genua van Go Beyond. Vandaag horen we dat onze vrienden van de Blauwe Pinquin hetzelfde ongeluk toebedeeld werden. Ook hun genua is gescheurd, in datzelfde
front dat verder zuidelijk was afgezakt. Niet normaal.
De zeilmaker van Horta gaat binnenkort met een cabrio in de Azoren rondracen, nadat we daar allemaal onze zeilen hebben laten herstellen.
De hele nacht hebben we traagjes recht naar het noorden kunnen verder zeilen. Het was een verademing om terug wat blauwe lucht te zien bij het opkomen van de zon. Wat
later die ochtend zwakte de wind af tot minder dan tien knopen en hebben we beslist om de motor aan te zetten en recht richting Horta te varen, tegen de wind in. We
gaan aan een slakkengangetje van vier knopen vooruit, maar het is fijn om recht naar de bestemming te sturen.
Het begint op een paar vlakken een beetje spannend te worden aan boord. Eerst en vooral onze watervoorraad. We hebben een nog strenger rantsoen gezet op het water.
Ons wassen is er de volgende drie dagen niet meer bij. We zullen lekker stinken als we in Horta aankomen. Het tweede wat nijpt is de dieselvoorraad. Moeilijk om
precies te berekenen, maar we hebben wellicht maar net genoeg om de haven van Horta te bereiken. De motor draait op het meest economische toerental (1500 rpm). Hoe
dichter we komen, hoe beter we zullen kunnen inschatten of we er zullen geraken of niet. En het derde dreigend tekort is onze voedselvoorraad. Enfin, dat is niet zo
dramatisch gesteld, we zullen niet verhongeren, maar we hebben nog drie hoofdmaaltijden met weinig variatie (wahoo met rijst en een blik boontjes, wahoo met rijst en
een blik erwtjes en wahoo met rijst en een blik gemengde groenten). Wat een geluk dat we die reuzewahoo gevangen hebben!
Met de moraal is het een stuk beter gesteld dan gisteren. We zaten er wat door. Nu de condities een stuk rustiger zijn, de zee wat vlakker wordt en de motor rustig
verder spint, kunnen we wat slaap inhalen. We gaan nog uitgerust zijn als we in Horta aankomen. Het zal vreemd zijn om opnieuw voet op vaste grond te zetten, we
zitten nu al bijna een week langer op zee dan we ooit gedaan hebben. Gisteren zat ik naar een film te kijken (bijzonder goeie: 'Something's gotta give' met Jack
Nicholson en Diane Keaton) en Diane Keaton zet op een gegeven moment twee koffies op het keukenaanrecht. In een reflex sprong ik plots recht om die koffies vast te
houden, dat ze niet zouden vallen door de deining. Weird shit.
Ah, en er is reden tot een vreugdedansje. We hebben vandaag 30,000 zeemijl op de teller sinds ons vertrek in Nieuwpoort. Nu nog 280 mijl naar Horta.
4/28/2012 7:17:40 PM 035 30.772 N 033 09.231 W 50 Deg 3.99 Kts
Met Blauwe Pinquin zijn we al een tijdje bezig met de Atlantic Lymerick Competition. We mailen elkaar ermee. Dit is onze inzending van vandaag:
Een slimme zeilmaker in Horta
Bestelde een cabrio Alfa
Vier boten door een front
dat klonk hem heel gezond
voor zijn zaak met rink'lende kassa.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Things are looking up at last, here and there.
BeantwoordenVerwijderenAmai zeg, mannekes. Heb de laatste stormachtige dagen in één ruk doorgelezen. Spannend! En gelukkig kwam er weer wat rust op het eind. Jullie hebben al heel wat watertjes door'zwommen', maar deze laatste lijken me toch wel de hoofdvogel af te schieten qua natuurgeweld en bootravage. Ze zullen jullie nog lang heugen, me dunkt. Al met al kom ik weer tot de conclusie dat het nog maar eens bewezen is dat een mens tot heel veel in staat is, met name wanneer de nood dwingt. De reserves aan moed en energie lijken dan plots onuitputbaar. Chapeau voor heel de crew! Ook voor de jeugd die het in die omstandigheden kan opbrengen om lustig verder te spelen alsof er niets aan de hand is :-D Mama en papa lossen dat wel op. Dat vertrouwen dat daaruit spreekt is prachtig. Ik wens jullie een rustige zee, voldoende diesel tot in Horta, een lange, warme,deugddoende douche voor iedereen, en de trofee van de ALC voor deze leuke lymerick!
BeantwoordenVerwijderenIk ben toch wel ongelofelijk trots op jullie! De moed, de volharding, het doorzettingsvermogen! En niet alleen moet je zo lang zeilen, je moet nog kinderen bezighouden, eten maken en het dagelijkse onderhoud doen; en dit op een wiebelende boot met een minimum aan slaap...en dan komt daar nog eens een storm bij...amai zulle, chapeau nestjes xxx
BeantwoordenVerwijderen