vrijdag 27 april 2012

Dagboek van de grote oversteek naar de Azoren. Het front en toch niet zo OK.

Donderdag 26 april 2012, dag 22

Om kwart over drie in de nacht is het front bij ons toegekomen. Grote dikke zwarte dreigende wolken, striemende regen, harde wind. Geen ster te zien. Alles was donker
en dreigend. Vanaf dan tot kwart over zes veel regen en harde wind. Gelukkig geen onweer. Het vervelende was dat we net niet genoeg snelheid konden maken met onze
stormfok en het derde rif in het grootzeil om scherp genoeg aan de wind te blijven. Die stormfok moest dus naar beneden in een pikdonkere nacht. Mestnat en ijskoud
was ik toen ik terug kwam van de stormfokexpeditie, vooraan op het dek. Het heeft nadien uren geduurd om handen en voeten terug een aanvaardbare lichaamstemperatuur
te krijgen. Maar het zeilen ging een stuk beter met een tot het derde rif uitgerolde genua.

Om kwart over negen in de ochtend klaarde het wat uit, maar de wind bleef bijzonder stevig doorblazen. De boot bleef maar hard tegen de golven inslaan en de condities
waren oncomfortabel... De zeilen die nu al drie weken open staan, moeten vaak gereefd worden en zien af.

We hebben het gezellig gemaakt binnen. We hebben van de tafel in de living een groot bed gemaakt. De kinderen mogen continu op hun nintendo spelen, dat ze wat
afgeleid zijn. En dat lukt bijzonder goed. Ze spelen nu een spelletje waarbij de drie nintendo's aan elkaar gekoppeld zijn en ze elkaar moeten doodschieten. Ze liggen
vaak te gieren van 't lachen als ze elkaar doen verschieten... Ik denk dat ze soms niet beseffen dat ze op zee zitten.

We hadden eerder al kamers geruild met Sepke. Ze vliegt af en toe gewichtsloos door de kamer vooraan, nu. Het werd te zwaar voor Haike en ik om daar te slapen. We
hebben al meer dan drie weken geen drie uur na elkaar geslapen door het wachtlopen, dus als je dan nog eens slecht slaapt is dat helemaal moordend. In de kamer
achteraan in de boot is er minder gebeuk en gewiebel. Wij slapen dus wat beter, maar Sepke is vaak wakker 's nachts. Ze klaagt niet. 't Is nog een toffe.

De rest van de ochtend trekt het zeilen op niks. Het is echt door dat front sukkelen. Het vervelende is dat we 25 knopen wind hebben, recht uit de richting van Horta,
waar we heen moeten. We konden maar geen terrein boeken. Geen mijl dichter kwamen we bij Horta, hoe hard we ook aan het zeilen waren en hoe ruig het eraan
toeging. Gisterenmiddag hebben we besloten dat gevecht tijdelijk op te geven, en zijn we gaan bijliggen (de boot stilleggen, met de neus min of meer tegen de wind).

Het maakte geen verschil: hard tegen de wind vechten of bijliggen, in het aantal mijlen dichter komen (eigenlijk verlijeren en verderaf geraken) naar Horta. Bijliggen
was opmerkelijk comfortabeler dan zeilen. Martyn is bijzonder blij mee te kunnen varen en houdt zijn kwek niet op de vhf, veelal met zijn grappig commentaar. Goed
voor de moraal want psychologisch is het geweldig vermoeiend om op het einde van zo'n lange trip nog zwaar weer tegen te hebben en geen meter vooruitgang te boeken.

Vrijdag 27 april 2012, dag 23 - miserie

Middernacht zetten we de zeilen weer bij en laten we het comfortabele bijliggen voor wat het is. Het eerste stuk van de nacht valt mee, het gaat vlot en we hebben een
betere hoek naar de bestemming. Maar dan slaat miserie toe. Bij een van de vele squalls scheurt de genua. Een grote scheur in het achterlijk van anderhalve meter. Dit
is geweldig vervelend op 400 mijl van Horta. Vanaf morgen worden er lichte winden voorspeld en dan is dat zeil net noodzakelijk om vooruitgang te maken... Gehavende
genua is nu opgerold en we hebben de kotterfok gehesen. Het vervelende daaraan is dat het niet te reven is (naar beneden halen is enig optie) en in dit weer met al
die squalls is dat geweldig lastig. In het licht weer zal die ook te klein zijn...

Die genua gaan we vandaag niet hersteld krijgen, en waarschijnlijk is de scheur te groot om zelf te herstellen.

Gehavend en gehandicapt sukkelen we verder naar Horta. Man, man, man. 't Is wel geweest. Het bobijntje geraakt op.

4/27/2012 12:01:31 PM 033 27.003 N 033 35.311 W 1 Deg 6.27 Kts
Nog 400 mijl naar Horta (+/- 4 dagen in dit weer)

9 opmerkingen:

  1. Ik wens jullie goede moed en een beetje nachtrust.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. houd de moed erin en met jullie ervaring komt alles ok!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi nestjes! wat een avonturen!!!
    Voorzichtjes nog op de laatste honderden mijlen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een topmeid toch die Sepke! Groeten van de meiden van Lamawaje, en sterkte met de laatste loodjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wedden dat we allebeigehavend maar levend in een veilige haven zullen toekomen-

    BeantwoordenVerwijderen
  6. "Gehavend en gehandicapt sukkelen we verder naar Horta" - het leest zo romantisch weg in een reisverslag ... Als je er middenin zit is de romantiek echter nog verder te zoeken dan het dichtsbijzijnde land.
    Doorbijten dan maar, en aan land snel de mantel der liefde en goede herinneringen over deze monster-etappe!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. miserie miserie. Hier giet het ook water. Iedereen draagt herfstkledij eind april. Dus we leven met jullie mee.
    groeten
    ellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja wadde.....ik heb begot ook een kaarske aangestoken na het lezen van deze laatste blog. (Mijn vrouw al kei verrast en hopend op een romantisch etentje bij kaarslicht. Ni dus.)

    En bij deze ook een goei herstel aan de oma ( voor mij mijn tante ). Blij te lezen dat de operatie goed verlopen is.

    Alé, ik ga nu een dutje doen want heb vannacht maar 6 uur geslapen.....aan 1 stuk. :-)
    I know....flauw.

    Hang in there , Nestjes ! Na regen( en donder, hagel, bliksem, koude, hoge golven en nog van da ), komt altijd zonneschijn !
    Veilige vaart en hopelijk werken de weergoden hier wat meer aan mee.

    grt
    Peter Daenen

    BeantwoordenVerwijderen